Saturday, 16 May 2020
Sunday, 8 October 2017
લોકગીતો
લોકગીતો
[09/10 1:01 am] KALPESH CHAUHAN:
કસુંબીનો રંગ
લાગ્યો કસુંબીનો રંગ -
રાજ, મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ !
જનનીના હૈયામાં પોઢંતા પોઢંતા પીધો કસુંબીનો રંગ;
ધોળાં ધાવણ કેરી ધારાએ ધારાએ પામ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..
બહેનીને કંઠે નીતરતાં હાલરડાંમાં ઘોળ્યો કસુંબીનો રંગ;
ભીષણ રાત્રિ કેરા પહાડોની ત્રાડોએ ચોળ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..
દુનિયાના વીરોનાં લીલાં બલિદાનોમાં ભભક્યો કસુંબીનો રંગ;
સાગરને પાળે સ્વાધીનતાની કબરોમાં મહેક્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..
ભક્તોના તંબૂરથી ટપકેલો મસ્તીભર ચાખ્યો કસુંબીનો રંગ;
વહાલી દિલદારાના પગની મેંદી પરથી ચૂમ્યો કસુંબીનો રંગ – રાજ..
નવલી દુનિયા કેરાં સ્વપ્નોમાં કવિઓએ ગાયો કસુંબીનો રંગ;
મુક્તિને ક્યારે નિજ રક્તો રેડણહારે પાયો કસુંબીનો રંગ. – રાજ…
પિડિતની આંસુડાધારે – હાહાકારે રેલ્યો કસુંબીનો રંગ;
શહીદોના ધગધગતા નિઃશ્વાસે નિઃશ્વાસે સળગ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ
ધરતીનાં ભૂખ્યાં કંગાલોને ગાલે છલકાયો કસુંબીનો રંગ;
બિસ્મિલ બેટાઓની માતાને ભાલે મલકાયો કસુંબીનો રંગ. – રાજ…
ઘોળી ઘોળી પ્યાલા ભરિયા : રંગીલા હો ! પીજો કસુંબીનો રંગ;
દોરંગાં દેખીને ડરિયાં : ટેકીલા તમે! હોંશિલા તમે ! રંગીલા તમે લેજો કસુંબીનો રંગ!
રાજ, મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ -
લાગ્યો કસુંબીનો રંગ !
[09/10 1:01 am] KALPESH CHAUHAN:
સવા બશેરનું મારું દાતરડું
સવા બશેરનું મારું દાતરડું લોલ
ઘડ્યું ઓલા લાલિયા લુહારે
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
સાવ રે સોનાનું મારું દાતરડું લોલ
હીરનો બંધિયો છે એનો હાથ
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
પરણ્યે વાઢ્યા છે પાંચ પૂળિયા રે લોલ
મેં રે વાઢ્યા છે દશ-વીશ
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
પરણ્યાનો ભારો મેં ચડાવિયો રે લોલ
હું રે ઊભી’તી વનવાટ
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
વાટે નીકળ્યો વટેમારગુ રે લોલ
વીરા મુને ભારો ચડાવ્ય રે
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
પરણ્યાને આવી પાલી જારડી રે લોલ
મારે આવેલ માણું ઘઉં
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
પરણ્યે ભર્યું છે એનું પેટડું રે લોલ
મેં રે જમાડ્યો મારો વીરો
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
સાવ રે સોનાનું મારું દાતરડું લોલ
હીરનો બંધિયો છે એનો હાથ
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લો
[09/10 1:02 am] KALPESH CHAUHAN:
પૂનમની પ્યારી પ્યારી રાત…
હો.. પૂનમની પ્યારી પ્યારી રાત
મારી પ્રિતમ સાથે છે મુલાકાત, આજ તું ના જાતી…
ના જાતી… ના જાતી…
હો.. પૂનમની પ્યારી પ્યારી રાત ના જાતી…
ચમકે છે નભમાં જેટલાં તારા, સપનાં તે એટલાં મનમાં
આજની આ પૂનમ છે જેવી રૂપાળી, એવું જ રૂપ મારા તનમાં
જોજે થાયે ન આજે પ્રભાત, મારી પ્રિતમ સાથે છે મુલાકાત
આજ તું ના જાતી…
ના જાતી… ના જાતી…
હો.. પૂનમની પ્યારી પ્યારી રાત ના જાતી…
જાગી છે પ્રિત્ત મારી જન્મો જનમની, રમશું રે રાતભર રંગમાં
જાવ જાવ સખીઓ થાશે રે મોડું, સાજન છે કોઇનાં સંગમાં
મને કરવા દોને થોડી વાર, મારી પ્રિતમ સાથે છે મુલાકાત
આજ તું ના જાતી…
ના જાતી… ના જાતી…
હો.. પૂનમની પ્યારી પ્યારી રાત ના જાતી…
[09/10 1:03 am] KALPESH CHAUHAN:
ગોરમાનો વર કેસરિયો
ગોરમાનો વર કેસરિયો, ગોરમાનો વર કેસરિયો,
ગોરમા બારી ઉઘાડો રે, ગોરમાનો વર કેસરિયો.
આવી પેલી પંથ પૂજારણ, ગોરમાનો વર કેસરિયો,
કંઈ બેન ભોળા ને વાંકા અંબોડા,ગોરમાનો વર કેસરિયો.
વાંકા અંબોડા ને ઘૂઘરિયા ચૂડા, ગોરમાનો વર કેસરિયો,
ઘૂઘરિયા ચૂડ સિંદૂરના સેંથા, ગોરમાનો વર કેસરિયો.
ગોરમાનો વર કેસરિયો તે નદીએ નાહવા જાય રે ગોરમા,
પગમાં પહેરી પાવડી ને પટપટ કરતો જાય રે ગોરમા.
માથે તો મુગટ મોડિયું ને છમછમ ફરતો જાય રે ગોરમા,
હાથે પટોળી લાકડી રે તે, ઠમઠમ કરતો જાય રે ગોરમા.
હાથે બાજુબંધ બેરખાં રે, ગોરમાનો વર કેસરિયો,
ગોરમાનો વર કેસરિયો, ગોરમાનો વર કેસરિયો.
[09/10 1:04 am] KALPESH CHAUHAN:
મોળાવ્રત ( મોરાકત ) રે ’તી
ગોરમાનો વર કેસરિયો રે રંગે રમવા જાય …
આગળપાછળ પુતળિયું રે હાલકડોલક થાય …
માંડ જવેરા વાવ્યા એના વાંભ – વાંભના કોંટા …
પછી સરોવરના કાંઠા પર વરસ્યા ગુલાબગોટા …
ગોરમાનો વર વાંકડિયો રે ઝોલાં એવાં ખાય …
આગળપાછળ પુતળિયું રે હાલક ડોલક થાય …..
પહેરેલા ઘરચોળે સૈયર ચાંદલિયાની ભાત !
હું ખેડૂની છોરી રે ના સમજી એક્કે વાત !
ગોરમાનો વર નાવલિયો રે ચણોઠડીની ઝાંય …
આગળપાછળ પુતળિયું રે હાલકડોલક થાય …..
[09/10 1:04 am] KALPESH CHAUHAN:
મારે ટોડલે બેઠો રે, મોર
મારે ટોડલે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે,
મારાં હૈડાં હારોહાર, મારાં દલડે લેરાલેર જાય,
જનાવર જીવતાં ઝાલ્યાં રે,
મોર ક્યાં બોલે…..મારે ટોડલે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે.
મારે કમખે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે
મારી ચુંદડી લેરાલેર, જનાવર જીવતાં ઝાલ્યાં રે,
મોર ક્યાં બોલે...મારે ટોડલે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે.
મારા કડલે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે
મારી કાંબીયું લેરાલેર, જનાવર જીવતાં ઝાલ્યાં રે,
મોર ક્યાં બોલે...મારે ટોડલે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે
[09/10 1:05 am] KALPESH CHAUHAN:
વાવડીનાં પાણી
હો રાજ રે !
વાવડીનાં પાણી ભરવા ગ્યાં’તા મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
વડોદરાના વૈદડા તેડાવો, મારાં કાંટડિયા કઢાવો,
મને પાટડિયા બંધાવો; મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
ધોરાજીના ઢોલિયા મંગાવો, માંહી પાથરણાં પથરાવો,
આડા પડદલા બંધાવો; મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
ઓશરિયેથી ખાંડણિયા રે કાઢો, મારા ધબકે ખંભા દુખે;
મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
સસરાજીને ચોવટ કરવા મેલો, મને ઘૂંઘટડા કઢાવો;
મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
નણંદડીને સાસરિયે વળાવો, એનાં છોરુડાંને સોતી,
મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
ફળિયામાંથી પાડોસણને કાઢો, એના રેંટિયાને સોતી,
મને કેર કાંટો વાગ્યો.
[09/10 1:06 am] KALPESH CHAUHAN:
વાદલડી વરસી રે
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
સાસરિયામાં મ્હાલવું રે
પિયરીયામાં છૂટથી રહ્યા
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
મારા પગ કેરાં કડલાં રે
વીરો મારો લેવા હાલ્યો
વીરા લઈને વેલો આવજે રે
હાહરિયા મારે ઘિરે બેઠા
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
મારા હાથ કેરી બંગડી રે
વીરો મારો લેવા હાલ્યો
વીરા લઈને વેલો આવજે રે
હાહરિયા મારે ઘિરે બેઠા
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
મારા નાક કેરી નથણી રે
વીરો મારો લેવા હાલ્યો
વીરા લઈને વેલો આવજે રે
માંડવિયા મારે ઘિરે બેઠા
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
મારી ડોક કેરો હારલો રે
વીરો મારો લેવા હાલ્યો
વીરા લઈને વેલો આવજે રે
માંડવિયા મારે ઘિરે બેઠા
હે વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
[09/10 1:07 am] KALPESH CHAUHAN:
મારો સોનાનો, ઘડુલો રે
મારો સોનાનો, ઘડુલો રે
હા, પાણીડાં છલકે છે હા,પાણીડાં છલકે છે
હે ઘૂંઘટની ઓરકોર હે પાલવની ઓરકોર
ગોરું મુખલડું મલકે છે હા, પાણીડાં છલકે છે
હે પચરંગી પાઘડી વા'લાને બહુ શોભે રાજ
હે નવરંગી ચૂંદડી ચટકે ને મન મોહે રાજ
હે ઘૂંઘટની ઓરકોર હે પાલવની ઓરકોર
ગોરું મુખલડું મલકે છે હા, પાણીડાં છલકે છે
મારો સોનાનો, ઘડુલો રે
હા, પાણીડાં છલકે છે હા,પાણીડાં છલકે છે
હે અંગે અંગરખું વા'લાને બહુ શોભે રાજ
હે રેશમનો ચણિયો ચટકે ને મન મોહે રાજ
હે ઘૂંઘટની ઓરકોર હે પાલવની ઓરકોર
ગોરું મુખલડું મલકે છે હા, પાણીડાં છલકે છે
મારો સોનાનો, ઘડુલો રે
હા, પાણીડાં છલકે છે હા,પાણીડાં છલકે છે
હે માથડિયે ઝૂલફાં વા'લાને બહુ શોભે રાજ
હે અંબોડે ફૂલડાં ચટકે ને મન મોહે રાજ
હે ઘૂંઘટની ઓરકોર હે પાલવની ઓરકોર
ગોરું મુખલડું મલકે છે હા, પાણીડાં છલકે છે
મારો સોનાનો, ઘડુલો રે
હા, પાણીડાં છલકે છે હા,પાણીડાં છલકે છે
[09/10 1:08 am] KALPESH CHAUHAN:
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ના ના રે કહેવાય ના ના રે સહેવાય
ના ના રે કહેવાય ના ના રે સહેવાય
મારા હૈયાંમાં કંઈ કંઈ થાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊડી જાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊઢી જાય
ઓ ઓ રે ઓ ઓ રે મેઘ વરસે ને ભીંજે ચીર
હાય હાય હાય હાય નીતરે ચીર ને નીતરે નીર
ઓ ઓ રે ઓ ઓ રે તારું ચંદન સરીખું શરીર
હાય હાય હાય હાય વાગે તીર વાગે તીર
તારું મુખડું મલકાય તારું જોબન છલકાય
તારું મુખડું મલકાય તારું જોબન છલકાય
મારા હૈયામાં કંઈ કંઈ થાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊડી જાય
રૂપ દૂરથી જોવાય ના ના રે અડકાય
વેલ લજામણી અડતાંની સાથ કરમાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ના ના રે કહેવાય ના ના રે સહેવાય
ના ના રે કહેવાય ના ના રે સહેવાય
મારા હૈયાંમાં કંઈ કંઈ થાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊડી જાય
ઓ ઓ રે ઓ ઓ રે મારે નેણ લજ્જા લહેરે છે
ઓ ઓ રે ઓ ઓ રે તારા રૂપની ભીનાશ તને ઘેરે છે
હું તો સંકોરુ કાય લાગે શરમની લાય
અંગ અંગથી ભીંસાય
[09/10 1:23 am] KALPESH CHAUHAN:
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર !
હાલો ને જોવા જાયેં રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર.
ચડવા તે ઘોડો હંસલો રે, રાજાના કુંવર,
પીતળિયા પલાણ રે. – મોરલી…..
બાંયે બાજુબંધ બેરખા રે, રાજાના કુંવર,
દસેય આંગળીએ વેઢ રે. – મોરલી…..
માથે મેવાડાં મોળિયાં રે, રાજાના કુંવર,
કિનખાબી સુરવાળ રે. – મોરલી…..
પગે રાઠોડી મોજડી રે, રાજાના કુંવર,
ચાલે ચટકતી ચાલ્ય રે. – મોરલી….
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર !
હાલો ને જોવા જાયેં રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર.
[09/10 1:24 am] KALPESH CHAUHAN:
એ કે લાલ દરવાજે તંબુ…
એ કે લાલ દરવાજે તંબુ તોણિયા રે લોલ ,
એક અમદાવાદી નગરી, એને ફરતી કોટે કાંગરી,
માણેકચોકના માંહી, ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો જોવાને, ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
ત્રણ દરવાજા માંહી બિરાજે ભદ્રકાલી,
માતાના મંદરિયે ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો ત્યાં જોવાને, ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
સીદી સૈયદની જાળી ગુર્જરી જોવા હાલી,
કાંકરીયાનું પાણી ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો જોવાને ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
હાય હાય હાય હાય ઓલી વીજળી કરે ચમકાર
હાય હાય હાય હાય કરે વારંવાર વારંવાર
ઓ ઓ રે ઓ ઓ રે ઈ તો હૈયાનાં સાંધે છે તાર
હોયે હોયે હોયે હોયે નમણી નાર નમણી નાર
મારું મનડું મુંઝાય હૈયે લાગી રે લ્હાય
ના ના રે બુઝાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊડી જાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊડી
[09/10 1:23 am] KALPESH CHAUHAN:
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર !
હાલો ને જોવા જાયેં રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર.
ચડવા તે ઘોડો હંસલો રે, રાજાના કુંવર,
પીતળિયા પલાણ રે. – મોરલી…..
બાંયે બાજુબંધ બેરખા રે, રાજાના કુંવર,
દસેય આંગળીએ વેઢ રે. – મોરલી…..
માથે મેવાડાં મોળિયાં રે, રાજાના કુંવર,
કિનખાબી સુરવાળ રે. – મોરલી…..
પગે રાઠોડી મોજડી રે, રાજાના કુંવર,
ચાલે ચટકતી ચાલ્ય રે. – મોરલી….
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર !
હાલો ને જોવા જાયેં રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર.
[09/10 1:24 am] KALPESH CHAUHAN:
એ કે લાલ દરવાજે તંબુ…
એ કે લાલ દરવાજે તંબુ તોણિયા રે લોલ ,
એક અમદાવાદી નગરી, એને ફરતી કોટે કાંગરી,
માણેકચોકના માંહી, ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો જોવાને, ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
ત્રણ દરવાજા માંહી બિરાજે ભદ્રકાલી,
માતાના મંદરિયે ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો ત્યાં જોવાને, ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
સીદી સૈયદની જાળી ગુર્જરી જોવા હાલી,
કાંકરીયાનું પાણી ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો જોવાને ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
[09/10 1:25 am] KALPESH CHAUHAN:
સાથીયા પુરાવો દ્વારે
સાથીયા પુરાવો દ્વારે, દિવાડા પ્રગટાવો રાજ…
આજ મારે આંગણે પધારશે માં પાવાવાળી..
વાંઝિયાનો મેણો ટાળી રમવા રાજકુમાર દે માં, ખોળાનો ખુંદનાર દે
કુંવારી કન્યાને માડી મનગમતો ભરથાર દે માં, પ્રિતમજીનો પ્યાર દે
નિર્ધનને ધનધાન આપે, રાખે માડી સૌની લાજ
આજ મારે આંગણે પધારશે માં પાવાવાળી..
કુમકુમ પગલા ભરશે માડી સાતે પેઢી તરશે
આદ્યશક્તિ માં પાવાવાળી પીડા જનમ જનમની હરશે
દૈ દૈ તાળી ગાઓ આજ વાજિંત્રો વગડાવો રાજ
આજ મારે આંગણે પધારશે માં પાવાવાળી
[09/10 1:25 am] KALPESH CHAUHAN: નાગર નંદજીના લાલ
• નાગર નંદજીના લાલ !
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી.
• કાના ! જડી હોય તો આલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી... નાગર નંદજીના લાલ !
• નાની નાની નથણી ને માંહી જડેલા હીરા,
નથણી આપો ને મારા સુભદ્રાના વીરા... નાગર નંદજીના લાલ !
• નાનેરી પહેરું તો મારે નાકે ના સોહાય,
મોટેરી પહેરું તો મારા મુખપર ઝોલાં ખાય... નાગર નંદજીના લાલ !
• વૃંદાવનની કુંજગલીમાં બોલે ઝીણા મોર
રાધાજીની નથડીનો શામળિયો છે ચોર... નાગર નંદજીના લાલ !
• નથણી આપોને પ્રભુ નંદના કુમાર,
નરસૈંયાના સ્વામી ઉપર જાઉં બલિહાર... નાગર નંદજીના લાલ !
[09/10 1:26 am] KALPESH CHAUHAN:
પાંદડું લીલું ને રંગ રાતો
પાંદડું લીલું ને રંગ રાતો [2]
હે જી મારી મેંદીનો રંગ મદમાતો [2]
ભૂલી રે પડી હું તો રંગના બજારમાં [2]
લાગ્યો મને રંગ કેરો કાંટો
પાંદડું લીલું ને રંગ રાતો
રેશમની કાયા તારી જાણે લજામણી
લટકંતી લટો ભૂલ રે ભૂલામણી
રૂપને ઘેરીને બેઠો ઘુંઘટનો છેડલો
વાયરાની લ્હેરમાં લહેરાતો
પાંદડુ લીલું ને રંગ રાતો
રંગ રસિયા જરા આટલેથી અટકો
દિલને લોભાવે તારા લોચનનો લટકો
વારી વારી થાકું તોયે છેલ રે છબીલો તું તો
અણજાણી આંખમાં છુપાતો
પાંદડું લીલું ને રંગ રાતો
[09/10 1:27 am] KALPESH CHAUHAN:
છાનું રે છપનું કંઈ થાય નહિ
છાનું રે છપનું કંઈ થાય નહિ, થાય નહિ
ઝમકે ના ઝાંઝર તો ઝાંઝર કહેવાય નહિ
છાનું રે છપનું કંઈ થાય નહિ
એક ઘાયલ ને પાયલ બે છૂપ્યા છૂપાય નહિ
ઝાંઝરને સંતાડી રાખ્યું રખાય નહિ
આંખ્યોમાં બચાવી આંખના રતનને
પરદામાં રાખી ને સાસુ નણંદને
ચંપાતા ચરણોએ...
ચંપાતા ચરણોએ મળ્યું મળાય નહિ
ઝમકે ના ઝાંઝર તો ઝાંઝર કહેવાય નહિ
છાનું રે છપનું કંઈ થાય નહિ, થાય નહિ
ઝમકે ના ઝાંઝર તો ઝાંઝર કહેવાય નહિ
નણદી ને નેપૂર બે એવા અનાડી
વ્હાલા પણ વેરી થઈ ખાય મારી ચાડી
આવેલા સપનાનો લ્હાવો લેવાય નહિ
ઝમકે ના ઝાંઝર તો ઝાંઝર કહેવાય નહિ
છાનું રે છપનું કંઈ થાય નહિ, થાય નહિ
ઝમકે ના ઝાંઝર તો ઝાંઝર કહેવાય નહિ
[09/10 1:28 am] KALPESH CHAUHAN:
મોરલી તો ચાલી રંગ રૂસણે
હં ! હં અં ! હોવે!
હું તો મારે મૈયર જઇશ, રંગ મોરલી!
મોરલી તો ચાલી રંગ રૂસણે રે !
કોણ મનાવવા જાય, રંગ મોરલી?
જાશે સસરો એકલા રે!
"તમારી વારી હું નહીં રે વળું રે!
હં ! હં અં ! હોવે!
હું તો મારે મૈયર જઇશ, રંગ મોરલી!
મોરલી તો ચાલી રંગ રૂસણે રે !
કોણ મનાવવા જાય, રંગ મોરલી?
જાશે જેઠજી એકલા રે!
"તમારી વારી હું નહીં રે વળું રે!
હં ! હં અં ! હોવે!
હું તો મારે મૈયર જઇશ, રંગ મોરલી!
મોરલી તો ચાલી રંગ રૂસણે રે !
કોણ મનાવવા જાય, રંગ મોરલી?
જાશે દે'ર જી લાડકા રે!
"તમારી વારી હું તો નહીં રે વળું રે!
હં ! હં અં ! હોવે!
હું તો મારે મૈયર જઇશ, રંગ મોરલી!
મોરલી તો ચાલી રંગ રૂસણે રે !
કોણ મનાવવા જાય, રંગ મોરલી?
જાશે પરણ્યો પાતળા રે !
"તમારી વાળી હું તો ઝટ રે વળું રે
હં ! હં અં ! હોવે!
હું તો મારે મૈયર નહીં જાઉં, રંગ મોરલી ?
[09/10 1:29 am] KALPESH CHAUHAN:
રૂડીને રંગીલી રે...
રૂડીને રંગીલી, વ્હાલા, તારી વાંસળી રે લોલ
વાંસલડી મારે મંદિરિયે સંભળાય જો,
આ પાણીડાની મધ્યે રે, જીવણ જોવાની ચર્ચા રે લોલ
આ બેડાં મેલ્યાં માનસરોવર પાળ્ય જો
આ ઇંઢોણી વળગાડી રે આંબલીયાની ડાળ્યમાં રે લોલ
આ ગોપી હાલ્યાં, વનરાવનને મોધાર જો
આ કાનવર કોડીલા કે કેડો મારો રોકી ઉભા રે લોલ
કેડો મારો મેલો, પાતળિયા ભગવાન જો
આ બાપુની હઠીળી નણંદ બેડાં તોલ કરે રે લોલ
આ વાગે તારા ઝાંઝરનો ઝંકાર જો
આ હળવા હળવા હલ્લો કરે રાણી રાધીકા રે લોલ
જીવલડો મારો આકુળવ્યાકુળ થાય જો
આ કંઇ આંખોએ દીંઠા કામણગારા કાન ને રે લોલ
આ નીરખી નીરખી થઇ છું હું તો ન્યાલ જો
આ નરસૈંયાના સ્વામી અમને ભલે મળ્યા રે લોલ
[09/10 1:30 am] KALPESH CHAUHAN:
તમે કિયા તે ગામનાં ગોરી
તમે કિયા તે ગામના ગોરી રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી…..
અમે ગોંડલ ગામના ગોરી રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી…..
તમે દલડાં લીધાં ચોરી રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી…..
આ તો ચોરી પર શિરજોરી રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી…..
હે…. જો ને પાંચ વેંતની પૂતળી અને મુખ લોઢાના જો ને દાંત
હે…. નારી સંગે નટ રમે તમે ચતુર કરો વિચાર
ધીન-ધાક ધીન-ધાક રંગ-રંગીલું સાંબેલું
ધીન-ધાક ધીન-ધાક છેલ-છબીલું સાંબેલું
તમે કેટલા ભાઈ કુંવારા રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી…….
અમે સાતે ભાઈ કુંવારા રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી……
તમને કિયા તે ગોરી ગમશે રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી……
જે રંગે અમારી રમશે રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી……
[09/10 1:31 am] KALPESH CHAUHAN:
હાલાજી તારા હાથ વખાણું
હે... અબજડીયો જડીયો જંગલમાં વસે ને ઘોડાનો ઈ દાતાર
પણ ત્રુઠ્યો રાવળ જામને જ રે એ... એણે હાંકી દીધો હાલાર
હાલાજી તારા હાથ વખાણું કે પટ્ટી તારા પગલાં વખાણું.
રાવણ સરીખો રાજિયો હો પરગટ મેરુ પ્રમાણ
હાલાજી તારા હાથ વખાણું કે પટ્ટી તારા પગલાં વખાણું.
સવ ઢળે ભોમ હર ઢોળ પ્રાણ મુદત અતિ પાયો
દેશું રાવણ જામ અંગ આપે પછડાયો
હુઈ કટંકા હાથ તૂટી સિંધણ સંચાણા
મરતા જોર મરદ અતિ રે અણભંગ અટાળા
હાલાજી તારા હાથ વખાણું કે પટ્ટી તારા પગલાં વખાણું.
એ... ખ્યાસો ખૂની જાણ અંગ મહેરાણ અજાણી
પટ્ટી ઘોડી પૂંઠ તત્ ખણ મેલે તાણી
આગે ભાગ્યો જાય, ભોમ અંતર નવ ભાંગે
આણે મન ઉચાટ લેખ લખ દા નવ લાગે
હાલાજી તારા હાથ વખાણું કે પટ્ટી તારા પગલાં વખાણું.
અસિ બાજ ઉડાણી પવનવેગે પડકારી
ત્રુટી તારા જેમ ધીર પંખણ ધજધારી
બરછટ જોર બરાડ ભીમ ભારત બછુટ્યો
કરે ક્રોધ કરતાંત શંખ લેવા કર ત્રુટ્યો
હાલાજી તારા હાથ વખાણું કે પટ્ટી તારા પગલાં વખાણું.
એ... તવ હંસ ગેંદ પર ચડ્યો ગેંદ પર સિંહ બિરાજે
સિંહે સાગર શિર ધર્યો તા પર તો ગિરિવર ગાજે
ગિરિવર પર એક કમલ, કમલ બીચ કોયલ બોલે
કોયલ પે એક કીર, કીર પર મૃગ હીંડોલે
મૃગે શશિધર શિર ધર્યો, તા પર તો શેષ બિરાજે
કહે કવિજન, સુણો ગુણીજન, હંસ ભાર કિતનો સહે
રે ભાઈ, હંસ ભાર કિતનો સહે, રે ભાઈ, હંસ ભાર કિતનો સહે
[09/10 1:32 am] KALPESH CHAUHAN:
કસુંબલ ગીતોનો વૈભવ
જનનીના હૈયામાં પોઢંતા પોઢંતા પીધો કસુંબીનો રંગ
ધોળાં ધાવણ કેરી ધારાએ ધારાએ પામ્યો કસુંબીનો રંગ
બહેનીના કંઠે નીતરતાં હાલરડાંમાં ઘોળ્યો કસુંબીનો રંગ
ભીષણ રાત્રિ કેરા પહાડોની ત્રાડોએ ચોળ્યો કસુંબીનો રંગ
દુનિયાના વીરોનાં લીલા બલિદાનોમાં ભભક્યો કસુંબીનો રંગ
સાગરને પારે સ્વાધીનતાની કબરોમાં મહેક્યો કસુંબીનો રંગ
ભક્તોના તંબૂરથી ટપકેલો મસ્તીભર ચાખ્યો કસુંબીનો રંગ
વહાલી દિલદારાના પગની મેંદી પરથી ચૂમ્યો કસુંબીનો રંગ
નવલી દુનિયા કેરાં સ્વપ્નોમાં કવિઓએ ગાયો કસુંબીનો રંગ
મુક્તિને ક્યારે નિજ રક્તો રેડણહારે પાયો કસુંબીનો રંગ
પીડિતની આંસુડા ધારે હાહાકારે રેલ્યો કસુંબીનો રંગ
શહીદોના ધગધગતા નિઃશ્વાસે નિઃશ્વાસે સળગ્યો કસુંબીનો રંગ
ધરતીનાં ભૂખ્યાં કંગાલોને ગાલે છલકાયો કસુંબીનો રંગ
બિસ્મિલ બેટાઓની માતાને ભાલે મલકાયો કસુંબીનો રંગ
ઘોળી ઘોળી પ્યાલા ભરિયા રંગીલાં હો પીજો કસુંબીનો રંગ
દોરંગા દેખીને ડરિયાં ટેકીલાં હો લેજો કસુંબીનો રંગ
રાજ મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ, લાગ્યો કસુંબીનો રંગ
[09/10 1:32 am] KALPESH CHAUHAN:
હે રંગલો જામ્યો
હે રંગલો જામ્યો કાલિંદરીને ઘાટ
છોગાળા તારા, હો રે છબીલા તારા
હો રે રંગીલા તારા રંગભેરુ જુએ તારી વાટ
રંગલો જામ્યો કાલિંદરીને ઘાટ
હે હાલ્ય હાલ્ય હાલ્ય
વહી જાય રાત વાતમાં ને, માથે પડશે પરભાત
છોગાળા તારા, હો રે છબીલા તારા
હો રે રંગીલા તારા રંગભેરુ જુએ તારી વાટ
રંગલો જામ્યો કાલિંદરીને ઘાટ
હે રંગરસીયા
હે રંગરસીયા તારો રાહડો માંડી ને ગામને છેવાડે બેઠાં
કાના તારી ગોપલીએ તારે હાટું તો કામ બધા મેલ્યાં હેઠાં
હે તને બરકે જશોદા તારી માત
છોગાળા તારા, હો રે છબીલા તારા
હો રે રંગીલા તારા રંગભેરુ જુએ તારી વાટ
રંગલો જામ્યો કાલિંદરીને ઘાટ
મારા પાલવનો છેડલો મેલ
છોગાળા ઓ છેલ
કે મન મારું મલકે છે
એ હું મોરલો ને તું તો મારી ઢેલ
હું છોડવો તું વેલ
કે મન મારું ધડકે છે
રંગલો જામ્યો કાલિંદરીને ઘાટ
છોગાળા તારા, હો રે છબીલા તારા
હો રે રંગીલા તારા રંગભેરુ જુએ તારી વાટ!
[09/10 1:33 am] KALPESH CHAUHAN: મણિયારો તે
હાં…મણિયારો તે મણિયારો તે
હલું હલું થઈ રે વિયો રે…
મુઝા દલડાં ઉદાસીમાં હોય રે
છેલ મુઝો, વરગાણી મણિયારો
હે છેલ મુઝો, પરદેશી મણિયારો… મણિયારો
હાં…મણિયારો તે કળાયેલ મોરલો રે
કાંઈ હું રે ઢળકતી ઢેલ રે
છેલ મુઝો, વરગાણી મણિયારો…. મણિયારો
હાં…મણિયારો તે મહેરામણ મીઠડો
કંઈ હું તો સમદરિયાની લહેર રે
હેલ મુઝો, હાલારી મણિયારો… મણિયારો
હાં…મણિયારો જી અષાઢી મેહુલો રે
કાંઈ હું તો વાદળ કેરી વીજ રે
હેલ મુઝો, હાલારી મણિયારો… મણિયારો
હાં…અણિયાળી રે ગોરી તારી આંખડી રે
હાં રે આંજેલ એમાં મેશ રે
હેલ મુઝો, વરણાગી મણિયારો
હેલ મુઝો, હાલારી મણિયારો… મણિયારો
હાં…મણિયારો તે અડાબીડ આંબલો ને
કાંઈ હું રે કોયલડીનો કંઠ રે
છેલ મુઝો, હાલારી મણિયારો
હે છેલ મુઝો, પરદેશી મણિયારો… મણિયારો
હાં…પનિહારીનું ઢળકતું બેડલું રે
કાંઈ હું રે, છલકતું એમાં નીર રે
છેલ મુઝો, વરણાગી મણિયારો
છેલ મુઝો, હાલારી મણિયારો… મણિયારો
[09/10 1:33 am] KALPESH CHAUHAN:
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
ઓ રંગ રસિયા કહે ને હું તારી શું છઉં
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
ઓ રંગ રસિયા કહે ને હું તારી શું છઉં
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
નથી થવું મારે રાજાની રાણી
મારે મન આટલું બહુ કે હું તારી વહુ
નથી થવું મારે રાજાની રાણી
મારે મન આટલું બહુ કે હું તારી વહુ
ઓ રંગ રસિયા કહે ને હું તારી શું છઉં
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
બની તારા ઘરની રાણી ઘૂંઘટડો તાણી
હું પનઘટ પાણી ભરવા જઈશ રે
તુજને ભાળી નૈના ઢાળી
મારા એ આવ્યા, એ આવ્યા એવું કહીશ રે
છાનું રે છપનું સપનું સરજું
તને કહું કહું ને રહી જઉં કે હું તારી વહુ
ઓ રંગ રસિયા કહે ને હું તારી શું છઉં
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
પૂરણપોળી ઘીમાં ઝબોળી તને
જનની જેમ જમાડીશ
પૂરણપોળી ઘીમાં ઝબોળી તને
જનની જેમ જમાડીશ
થઈ નટખટ નારી લ્યો પાનસુપારી
કહી સંગે રંગ રમાડીશ
થઈ નટખટ નારી લ્યો પાનસુપારી
કહી સંગે રંગ રમાડીશ
તારા મન ઉપવનની કોયલ થઈ
તને ટહુકી ટહુકી કહું કે હું તારી વહુ
ઓ રંગ રસિયા કહે ને હું તારી શું છઉં
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
[09/10 1:34 am] KALPESH CHAUHAN:
ખમ્મા મારા નંદજીના લાલ!
ખમ્મા મારા નંદજીના લાલ!
ખમ્મા મારા નંદજીના લાલ !
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?
હું તો સુતી’તી મારા શયન ભવનમાં,
સાંભળ્યો મેં મોરલીનો સાદ,
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?—ખમ્મા !
ભર રે નીંદરમાંથી ઝબકીને જાગી,
ભૂલી ગઇ હું તો ભન સાન,
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?—ખમ્મા !
પાણીડાંની મશે જીવણ જોવાને હાલી,
દીઠા મેં નન્દજીના લાલ,
મોરલી ક્યાં રે વજાડી !—ખમ્મા !
દોણું લઇને ગૌ દોહવાને બેઠી,
નેતરાં લીધા હાથ, મોરલી ક્યાં રે વજાડી?—ખમ્મા !
વાછરું વરાહે મેં તો છોકરાંને બાંધ્યાં,
નેતરાં લઇને હાથ, મોરલી ક્યાં રે વજાડી?—ખમ્મા !
[09/10 1:34 am] KALPESH CHAUHAN:
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું ફૂમતુ રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
તારા અંગનું રે અંગરખુ તમતમતું રે
તારા પગનું રે પગરખું ચમચમતું રે, મને ગમતું રે
આતો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું ફૂમતુ રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
પારકો જાણીને તને ઝાઝું શું બોલવું
ને અણજાણ્યો જાણી તને મન શું ખોલવું
તને છેટો રે ભાળીને મન ભમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું ફૂમતુ રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
હાથમાં ઝાલી ડાંગ કડિયાળી
હરિયાળો ડુંગરો આવતો રે હાલી
લીંબુની ફાડ જેવી આંખડીયું ભાળી
શરમ મૂકીને તોયે થાઉં શરમાળી
તારા રૂપનું તે ફૂલ મઘમઘતું રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું ફૂમતુ રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
કોણ જાણે કેમ મારા મનની ભીતરમાં
એવું તે ભરાયું શું?
એક મને ગમતો આભનો ચાંદલોને
ને બીજો ગમતો તું!
ઘરમાં, ખેતરમાં કે ધરતીના થરમાં
તારા સપનનમાં મન મારું રમતું રે, મને ગમતું રે,
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું ફૂમતુ રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથુ
[09/10 1:35 am] KALPESH CHAUHAN:
વા વાયા ને વાદળ
વા વાયાને વાદળ ઉમટયા,ગોકુલમાં ટહુક્યા મોર ,
મળવા આવોને સુંદર શામળિયા ,
હે તમે રમવા ન આવો શા માટે?(૨)
હે.... ન આવો તો નંદજીની આંણ, મળવા આવોને.......
હે તમે વ્રજમાં વાંસળી વગાડંતા,(૨)
તમે ગોપીયોના છો ચિત્તચોર,મળવા આવોને.......
હે તમે યમુનાના તીરે રાસ રમતા (૨)
હા હો અમને તેડી રમાડવા રાસ ,મળવા આવોને.....
વા વાયાને વાદળ......
[09/10 1:35 am] KALPESH CHAUHAN:
મેંદી તે વાવી
તન છે રૂપનું હાલરડું ને આંખે મદનો ભાર
ઘૂંઘટમાં જોબનની જ્વાળા ઝાંઝરનો ઝમકાર
લાંબો છેડો છાયલનો, ને ગજરો ભારોભાર
લટકમટકની ચાલ ચાલતી જુઓ ગુર્જરી નાર
મેંદી તે વાવી માળવે ને
એનો રંગ ગયો ગુજરાત રે
મેંદી રંગ લાગ્યો રે
નાનો દિયરડો લાડકો જે,
કંઇ લાવ્યો મેંદીનો છોડ રે … મેંદી …
વાટી ઘૂંટીને ભર્યો વાટકો ને
ભાભી રંગો તમારા હાથ રે … મેંદી …
હે… લાંબો ડગલો, મૂછો વાંકડી, શિરે પાઘડી રાતી
બોલ બોલતો તોળી તોળી છેલછબીલો ગુજરાતી
હે.. તન છોટુ પણ મન મોટું, છે ખમીરવંતી જાતી
ભલે લાગતો ભોળો, હું છેલછબીલો ગુજરાતી
હાથ રંગીને વીરા શું રે કરું?
એનો જોનારો પરદેશ રે … મેંદી …
મેંદી તે વાવી માળવે ને
એનો રંગ ગયો ગુજરાત રે
મેંદી રંગ લાગ્યો રે.
[09/10 1:36 am] KALPESH CHAUHAN: સંગાળશા શેઠ ને
સંગાળશા શેઠ ને ચંગાવતી રાણી,
ઈ બેઈને રે બાયું એવી એવી ટેકું,
કે
સાધુ સંતોને જમાડીને જમવું
પણ
એક દિને સમે સાધુ નો મળ્યાં રે.
તેથી
નોં મળિયા સાધુને રિયાં અપવાસી
હૈડે હામું રે હરિનાં નામની રે
પછી તો
સાત સાત દિનાં રે અપવાસ બેઈને થિયાં
આઠમે દિએ રે મેઘ મંડાઈ ગિયાં રે.
માથે સૂંડલો ને બેઈ હાલી રે નિસરીયાં
ભારથ ભોમકામાં આંતો મારીયો રે..
એવામાં
જમનાને તીરે તપસી કરે બેઠો તપશા
ઝટ જઈ તપસીને પાયે પડ્યાં રે..
અને હોંશેહોંશે
માગો રે મારાજ ! તમીં માગો રે સાધુડ્યો !
તમુંને જમાડી અમીં જમશું રે..
પણ સાધુ તો :
અમારે જોશે રે સવાશેર પરમાટી
આવડો તખેવાડો તમીં નઈં જાળવો રે..
આવી રે તરખડ્ય તમથી શે થાશે રે ?
તરત જ
સુણતાંકને સગાળશા તો કસાઈવાડે આવ્યાં
સવાશેર પરમાટી તોળાવી લાવીયાં રે
પછી અરજ કરે છે
જમો રે મારાજ ! તમીં આરોગો બ્રહ્મચારી
તમને જમાડ્યાં કેડ્યે જમ..શું રે
ત્યાં તો સાધુ
પર તણી માટી અમીં નંઈ રે જમીઈં
માટી જોઈં મારે ચેલૈયા તણી રે..
તેથી
ભણતલ ચેલૈયાને ભાઈબંધે ચિન્તવ્યો
ભાગ્ય રે ચેલૈયા માવતર મારશે રે.
તો ચેલૈયો
હું રે ભાગું તો લાગે બ્રહ્મહત્યા મુજને
પ્રથ્મિ નઈં ખમે મારાં ભારને રે..
તો અણીકોર્યથી
સીધા રે સગાળશા જઈ નિશાળે રે પૂગ્યા
ચેલૈયો તેડીને પાછાં વળ્યાં રે..
ત્યાં તો સાધું
માથું રે મોળો ને મેલો રે શીંકે
પણ શરત કે
નેણલે નીર ઊભરાવા નોં દેવા રે..
અરરર પછી તો
બેઈએ થઈને ચેલૈયો ખાંડણીએ ખાંડ્યો
ને નેણલિયે નીર વેવા નોં દીધાં રે..
[09/10 1:36 am] KALPESH CHAUHAN:
આવ્યો મેહુલો રે!
ઓતર ગાજ્યા ને દખ્ખણ વરસિયા રે!
મેહુલે માંડ્યા મંડાણ
આવ્યો ધરતીનો ધણી મેહુલો રે!
નદી સરોવર છલી વળ્યાં રે
માછલી કરે હિલોળ, આવ્યો…
ખાડા ખાબોચીયાં છલી વળ્યાં રે
ડેડકડી દિયે આશિષ, આવ્યો…
ધોરીએ લીધાં ધુરી-ધોંસરા રે
ખેડુએ લીધી બેવડી રાશ, આવ્યો…
ગાયે લીધાં ગાનાં વાછરું રે
અસતરીએ લીધાં નાના બાળ, આવ્યો...
[09/10 1:37 am] KALPESH CHAUHAN:
ચાંદો ઊગ્યો ચોકમાં
ચાંદો ઊગ્યો ચોકમાં, ઘાયલ! ચાંદો ઊગ્યો ચોકમાં,
એ લેરીડા! હરણ્યું આથમી રે હાલાર શે’રમાં, અરજણિયા!
ઝાંપે તારી ઝૂંપડી, ઘાયલ! રે ઝાંપે તારી ઝૂંપડી,
એ લેરીડા! આવતાં જાતાનો નેડો લાગ્યો રે, અરજણિયા!
ભેંસુ તારી ભાલમાં, ઘાયલ! રે ભેંસુ તારી ભાલમાં,
એ લેરીડા! પાડરું પાંચાળમાં ઝોલા ખાય રે, અરજણિયા!
ગાયું તારી ગોંદરે, ઘાયલ! ગાયું તારી ગોંદરે,
એ લેરીડા! વાછરું વઢિયારમાં જોલા ખાય રે, અરજણિયા!
પાવો વગાડ્ય મા, ઘાયલ! રે પાવો વગાડ્ય મા,
એ લેરીડા! પાવો રે પરણેતર ઘરમાં સાંભળે રે,અરજણિયા!
ચીતું રે લગાડ્ય મા, ઘાયલ! ચીતું લગાડ્ય મા,
એ લેરીડા! ચીતું સાસુડી ઘરમાં સાંભળે રે, અરજણિયા!
બખિયાળું (તારું) કડીઉં, ઘાયલ! રે બખિયાળું કડીઉં,
એ લેરીડા! તેદુંનો છાંડેલ અમારું ફળિયું રે, અરજણિયા!
ખંભે તારે ખેસડો, ઘાયલ! રે ખંભે તારે ખેસડો,
એ લેરીડા! તેદુંનો છાંડેલ અમારો નેસડો રે, અરજણિયા!
રૂપાળીને મોઇશ મા, ઘાયલ! રે રૂપાળીને મોઇશમા,
એ લેરીડા! રૂપાળી બાવડાં બંઘાવશે રે,અરજણિયા!
કુંવારીને મોઇશ મા ઘાયલ! કુંવારીને મોઇશ મા,
એ લેરીડા! કુંવારી કોરટું દેખાડશે રે, અરજણિયા!
ખોળામાં બાજરી ઘાયલ! રે ખોળામાં બાજરી,
એ લેરીડા! લીલી લીંબડીએ લેવાય હાજરી રે, અરજણિયા!
ખોળામાં ખજૂર છે ઘાયલ! રે ખોળામાં ખજૂર છે,
એ લેરીડા! તારા જેવા મારે મજૂર છે રે, અરજણિયા!
પાવો વગાડ્ય મા, ઘાયલ! પાવો વગાડ્ય મા,
એ સેલુડા! પાવો સાંભળીને પ્રાણ વીંઘાય રે, અરજણિયા!
તારે મારે ઠીક છે, ઘાયલ! તારે મારે ઠીક છે,
એ લેરીડા! ઠીકને ઠેકાણે વે’લો આવજે રે, અરજણિયા!
લીલો સાહટિયો, ઘાયલ! રે લીલો સાહટિયો,
એ લેરીડા! લીલે રે સાહટિયે મોજું માણશું રે, અરજણિયા!
[09/10 1:37 am] KALPESH CHAUHAN:
તમે મારાં દેવનાં દીધેલ
તમે મારાં દેવનાં દીધેલ છો, તમે મારાં માગી લીધેલ છો,
આવ્યાં ત્યારે અમર થઇને રો’ !મા’દેવ જાઉં ઉતાવળી ને જઇ ચડાવું ફૂલ ;
મા’દેવજી પરસન થિયા ત્યારે આવ્યાં તમે અણમૂલ !
તમે મારું નગદ નાણું છો, તમે મારું ફૂલ વસાણું છો,
આવ્યાં ત્યારે અમર થઇને રો’ !
મા’દેવ જાઉં ઉતાવળી ને જઇ ચડાવું ફૂલ,
પારવતી પરસન થિયાં ત્યારે આપ્યો હૈયાનો હાર. – તમે…..
હડમાન જાઉં ઉતાવળી ને જઇ ચડાવું તેલ,
હડમાનજી પરસન થિયા ત્યારે ઘોડિયાં બાંધ્યાં ઘેર. – તમે…..
ચીચણ પાસે પાલડી ને ત્યાં તમારી ફૈ ;
પાનસોપારી ખાઇ ગઇ, કંકોતરીમાંથી રૈ. – તમે…..
ભાવનગર ને વરતેજ વચ્ચે રે’ બાળુડાની ફૈ ;
બાળુડો જ્યારે જલમિયો ત્યારે ઝબલા ટોપીમાંથી ગૈ
બાળુડો જ્યારે પરણશે ત્યારે નોતરામાંથી રૈ. – તમે…..
[09/10 1:39 am] KALPESH CHAUHAN:
બાર બાર વરસે નવાણ
બાર બાર વરસે નવાણ ગળાવ્યાં,
નવાણે નીર નો આવ્યાં જી રે !
તેડાવો જાણતલ તેડાવો જોશી,
જોશીડા જોશ જોવરાવો જી રે !
જાણતલ જોશીડો એમ કરી બોલ્યો,
દીકરો ને વહુ પધરાવો જી રે !
ઘોડા ખેલવતા વીર રે અભેસંગ !
દાદાજી બોલાવે જી રે !
શું રે કો’છો, મારા સમરથ દાદા ?
શા કાજે બોલાવ્યા જી રે !
જાણતલ જોશીડો એમ કરી બોલ્યો,
દીકરો ને વહુ પધરાવો જી રે !
એમાં તે શું, મારા સમરથ દાદા !
પારકી જણીને પૂછી આવો જી રે.
બેટડો ધવરાવતાં વહુ રે વાઘેલી વહુ !
સાસુજી બોલાવે જી રે !
શું કો’છો, મારા સમરથ સાસુ ?
શા કાજે બોલાવ્યાં જી રે !
જાણતલ જોશીડો એમ કરી બોલ્યો,
દીકરો ને વહુ પધરાવો જી રે !
એમાં તે શું, મારાં સમરથ સાસુ !
જે કે’શો તે કરશું જી રે !
ઊઠોને રે, મારા નાના દેરીડા !
મૈયર હું મળી આવું જી રે.
અઘેરાંક જાતાં જોશીડો મળિયો,
ક્યાં વાઘેલી વહુ ચાલ્યાં જી રે !
ખરે બપોરે મરવાનાં કીધાં,
મૈયર હું મળી આવું જી રે !
મરવાનાં હોય તો ભલે રે મરજો,
એનાં વખાણ નો હોયે જી રે !
ભાઇ રે જોશીડા !વીર રે જોશીડા !
સંદેશો લઇ જાજે જી રે !
મારી માતાજીને એટલું કે’જે,
મોડીઓ ને ચૂંદડી લાવે જી રે !
ઊઠોને રે, મારા સમરથ જેઠાણી !
ઊનાં પાણી મેલો જી રે.
ઊઠોને રે, મારાં સમરથ દેરાણી !
માથાં અમારાં ગૂંથો જી રે.
ઊઠોને રે, મારા સમરથ દેરી !
વેલડિયું શણગારો જી રે.
ઊઠોને રે, મારાં સમરથ નણદી !
છેડાછેડી બાંધો જી રે.
ઊઠોને મારા સમરથ સસરા !
જાંગીનાં (ઢોલ) વગડાવો જી રે.
આવો આવો, મારા માનસંગ દીકરા !
છેલ્લાં ધાવણ ધાવો જી રે.
પૂતર જઇને પારણે પોઢાડ્યો,
નેણલે આંસુડાંની ધારું જી રે.
ઝાંઝ પખાજ ને જંતર વાગે,
દીકરો ને વહુ પધરાવે જી રે !
પાછું વળી જોજો, અભેસંગ દીકરા !
ઘોડલા કોણ ખેલવશે જી રે !
ઇ રે શું બોલ્યા, સમરથ બાપુ !
નાનો ભાઇ ખેલવશે જી રે.
પાછું વાળી જોજો, વહુ રે વાઘેલી વહુ !
પૂતર કોને ભળાવ્યા જી રે.
કોણ ધવરાવશે, કોણ રમાડશે,
કેમ કરી મોટા થાશે જી રે !
દેરાણી ધવરાવશે, નણદી રમાડશે,
જેઠાણી ઉઝેરશે જ�
[09/10 1:41 am] KALPESH CHAUHAN:
કાનનો જનમ......
આવી અંધારી શી રાત્ય , આવી અંધારી શી રાત્યથ,
એક અંધારી ઓરડી રે લોલ.
વાસુદેવને, દેવકીજીને, વાસુદેવ ને દેવકીજીને,
બેઈને અંધારીમાં પૂરિયા; રે લોલ.
દીધાં જોડ કમાડ, દીધાં જોડ કમાડ,
ભોગળ ભીડયાં લોઢા તણાં રે લોલ.
બાને માસ છ માસ બાને માસ છ માસ,
બાને માસ પૂરા થયા રે લોલ.
બાને જલમ્યાર કુંવર કા’ન બાને જલમ્ય,ફા કુંવર કા’ન,
આવાં અંજવાળાં કયાં થિયાં રે લોલ.
ઊઘડયાં જોડ કમાડ, ઊઘડયાં જોડ કમાડ,
ભોગળ ભાંગ્યાંા લોઢા તણાં રે લોલ.
બાને જલમ્યાા કુંવર કા’ન, બાને જલમ્યા કુંવર કા’ન,
એના મોહાળિયા આવિયા રે લોલ.
બેની બાળક લાવ્યાય; બાર્ય, કંસને દીધા જમણે હાથ્યફ,
લઈને પાણે પછાડિયા રે લોલ.
મામા, મને શીદને થૈને રઈશ, આકાશ વીજળી થૈને રઈશ.
તારો વેરી ગોકુળ વહે રે લોલ.
આકાશ વીજળી થૈને રઈશ, આકાશ વીજળી થૈને રઈશ.
તારો વેરી તને મારશે રે લોલ.
[09/10 1:41 am] KALPESH CHAUHAN:
આભમાં ઝીણી ઝબૂકે વીજળી
આભમાં ઝીણી ઝબૂકે વીજળી રે
કે ઝીણા ઝરમર વરસે મેઘ
ગુલાબી ! કેમ કરી જાશો ચાકરી રે !
ભીંજાય હાથી ને ભીંજાય ઘોડલાં રે,
કે ભીંજાય હાથીનો બેસતલ સૂબો
ગુલાબી ! કેમ કરી જાશો ચાકરી રે !
આભમાં ઝીણી….
ભીંજાય મેડી ને ભીંજાય માળિયાં રે
કે ભીંજાય મેડીની બેસતલ રાણી
ગુલાબી ! કેમ કરી જાશો ચાકરી રે !
આભમાં ઝીણી….
ભીંજાય બારી ને ભીંજાય બંગલા રે
કે ભીંજાય બારીનો બેસતલ સૂબો
ગુલાબી ! કેમ કરી જાશો ચાકરી રે !
આભમાં ઝીણી….
ભીંજાય લીલી ઘોડી ને પીળો ચાબખો રે
ભીંજાય પાતળિયો અસવાર
ગુલાબી ! કેમ કરી જાશો ચાકરી રે !
આભમાં ઝીણી….
તમને વા’લી દરબારી ચાકરી રે,
કે અમને વા’લો તમારો જીવ
ગુલાબી ! નહીં જાવા દઉં ચાકરી રે !
આભમાં ઝીણી….
[09/10 1:42 am] KALPESH CHAUHAN:
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે રે
એને કોણ મનાવા જાય રે રંગ મોરલી
એને સસરો મનાવવા જાય રે રંગ મોરલી
સસરાની વાળી હું તો નહીં રે વળું રે
હાં, હંઅં, હોવે
હું તો મારે મહિયર જઈશ રંગ મોરલી
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે રે
એને કોણ મનાવા જાય રે રંગ મોરલી
એને જેઠ મનાવવા જાય રે રંગ મોરલી
જેઠની વાળી હું તો નહીં રે વળું રે
હાં, હંઅં, હોવે
હું તો મારે મહિયર જઈશ રંગ મોરલી
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે રે
એને કોણ મનાવા જાય રે રંગ મોરલી
એને પરણ્યો મનાવવા જાય રે રંગ મોરલી
પરણ્યાની વાળી હું તો ઝટ વળું રે
હાં, હંઅં, હોવે
હું તો મારે સાસર જઈશ રંગ મોરલી
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે રે
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે રે
[09/10 1:42 am] KALPESH CHAUHAN:
જનનીની જોડ
મીઠા મધુ ને મીઠા મેહુલા રે લોલ,
એથી મીઠી તે મોરી માત રે,
જનનીની જોડ સખી નહિ જડે રે લોલ (2)
પ્રભુના એ પ્રેમ તણી પૂતળી રે લોલ,
જગથી જુદેરી એની જાત રે.
જનનીનીo
અમી ભરેલી એની આંખડી રે લોલ,
વ્હાલના ભરેલ એના વેણ રે.
જનનીનીo
હાથ ગૂંથેલ એના હીરના રે લોલ,
હૈયું હેમ કેરી હેલ રે.
જનનીનીo
દેવોને દુધ એના દોહલા રે લોલ,
શશીએ સીંચેલ એની સોડ રે.
જનનીનીo
જગનો આધાર એની આંગળી રે લોલ,
કાળજામાં કૈક ભર્યા કોડ રે.
જનનીનીo
ચિતડું ચડેલ એનું ચાકડે રે લોલ,
પળના બાંધેલ એના પ્રાણ રે.
જનનીનીo
મૂંગી આશિષ ઉરે મલકતી રે લોલ,
લેતા ખૂટે ન એની લ્હાણ રે.
જનનીનીo
ધરતી માતાએ હશે ધ્રૂજતી રે લોલ,
અચળા અચૂક એક માય રે.
જનનીનીo
ગંગાના નીર તો વધે ઘટે રે લોલ,
સરખો એ પ્રેમનો પ્રવાહ રે.
જનનીનીo
વરસે ઘડીક વ્યોમ વાદળી રે લોલ,
માડીનો મેઘ બારે માસ રે.
જનનીનીo
ચડતી ચંદાની દીસે ચાંદની રે લોલ,
એનો નહિ આથમે ઉજાસ રે.
જનનીનીo
[09/10 1:43 am] KALPESH CHAUHAN: “ધાબેલી”
ધાબેલી ત ખલક્મેં ખેલે,ધાબેલી ત ખલકમેં ખેલે;
ઇ ધાબેલી જી માયા,ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
ભટાસા રૂપારા બાફે,ભટાસા રૂપારા બાફે;
છલ અનજી લાઇયા,ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
ભટાસા સમારે કરે,ભટાસા સમારે કરે;
કણાઇયોં ચડ઼ાઇયા, ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
તેલ મઠેસે વઘારે,તેલ મઠેસે વઘારે;
મસાલો ઠલાઇયા, ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
લસણજી લાલ ચટણી,લસણજી લાલ ચટણી
બઇ મિઠી પણ ભનાઇંયા,ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
પાઉંજા બ ભાગ કરે,પાઉંજા બ ભાગ કરે
તેમેં મસાલો ભરાઇયા,ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
લાલ મિઠી ચટણી છંઢે,લાલ મિઠી ચટણી છંઢે
ઇત “ધુફારી” ગરાઇયાં,ભેણ ધાબેલી ભનાઇયા
[09/10 1:43 am] KALPESH CHAUHAN:
આજ રે સપનામાં
આજ રે સપનામાં મેં તો ડોલતો ડુંગર દીઠો જો
ખળખળતી નદિયું રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
આજ રે સપનામાં મે તો ઘમ્મર વલોણું દીઠું જો
દહીં - દૂધના વાટકા રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
આજ રે સપનામાં મેં તો લવિંગ લાકડી દીઠી જો
ઢીંગલાં ને પોતિયાં રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
આજ રે સપનામાં મેં તો જટાળો જોગી દીઠો જો
સોનાની થાળી રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
આજ રે સપનામાં મે તો પારસપીપળો દીઠો જો
તુળસીનો ક્યારો રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
આજ રે સપનામાં મે તો ગુલાબી ગોટો દીઠો જો
ફૂલડિયાંની ફોરમ રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
ડોલતો ડુંગર ઇ તો અમારો સસરો જો
ખળખળતી નદીએ રે સાસુજી મારાં ના’તાં’તાં રે
ઘમ્મર વલોણું ઇ તો અમારો જેઠ જો
દહીં - દૂધના વાટકા રે જેઠાણી મારાં જમતાં’તાં રે
લવિંગ - લાકડી ઇ તો અમારો દેર જો
ઢીંગલે ને પોતિયે રે દેરાણી મારાં રમતાં’તાં રે
જટાળો જોગી ઇ તો અમારો નણદોઇ જો
સોનાની થાળીએ રે નણદી મારાં ખાતાં’તાં રે
પારસ પીપળો ઇ તો અમારો ગોર જો
તુળસીનો ક્યારો રે ગોરાણી મારાં પૂજતાં’તાં રે
ગુલાબી ગોટો ઇ તો અમારો પરણ્યો જો
ફૂલડિયાંની ફોરમ, સાહેલી, મારી ચૂંદડીમાં રે
[09/10 1:44 am] KALPESH CHAUHAN:
વનમાં બોલે ઝીણા મોર
વનમાં બોલે ઝીણા મોર
કોયલરાણી કિલોળ કરે રે લોલ !
ઝીણા ઝરમર વરસે મેહ
વાદલડી વાયે વળે રે લોલ !
બેની મારો ઉતારાનો કરનારો
જાદવરો ક્યારે આવે રે લોલ !
આવશે સાતમ ને સોમવારે
આઠમની મધરાતે રે લોલ !
બેની મારો દાતણનો કરનારો
જાદવરો ક્યારે આવે રે લોલ !
આવશે સાતમ ને સોમવારે
આઠમની મધરાતે રે લોલ !
બેની મારો નાવણનો કરનારો
જાદવરો ક્યારે આવે રે લોલ !
આવશે સાતમ ને સોમવારે
આઠમની મધરાતે રે લોલ !
બેની મારો ભોજનનો કરનારો
જાદવરો ક્યારે આવે રે લોલ !
આવશે સાતમ ને સોમવારે
આઠમની મધરાતે રે લોલ !
બેની મારો પોઢણનો કરનારો
જાદવરો ક્યારે આવે રે લોલ !
આવશે સાતમ ને સોમવારે
આઠમની મધરાતે રે લોલ !
[09/10 1:44 am] KALPESH CHAUHAN:
હાજી કાસમ, તારી વીજળી
હાજી કાસમ, તારી વીજળી રે મધદરિયે વેરણ થઇ
શેઠ કાસમ, તારી વીજળી રે સમદરિયે વેરણ થઇ
ભુજ અંજારની જાનું રે જૂતી, જાય છે મુંબઇ શે’ર
દેશ પરદેશી માનવી આવ્યાં, જાય છે મુંબઇ શે’ર
દશ બજે તો ટિકટું લીધી, જાય છે મુંબઇ શે’ર
તેર તેર જાનું સામટી જૂતી, બેઠા કેસરિયા વર
ચૌદ વીશુંમાંય શેઠિયા બેઠા, છોકરાંઓનો નહીં પાર
અગિયાર બજે આગબોટ હાંકી, જાય છે મુંબઇ શે’ર
બાર બજે તો બરોબર ચડિયાં, જાયછે મુંબઇ શે’ર
ઓતર દખણના વાયરા વાયા, વાયરે ડોલ્યાં વા’ણ
મોટા સાહેબની આગબોટું મળિયું, વીજને પાછી વાળ્ય
જહાજ તું તારું પાછું વાળ્ય રે માલમ આભે ધડાકા થાય
પાછી વાળું, મારી ભોમકા લાજે, અલ્લા માથે એમાન
આગ ઓલાણી ને કોયલા ખૂટ્યા, વીજને પાછી વાળ્ય
મધદરિયામાં મામલા મચે, વીજળી વેરણ થાય
ચહમાં માંડીને માલમી જોવે, પાણીનો ના’વે પાર
કાચને કુંપે કાગદ લખે, મોકલે મુંબઇ શે’ર
હિન્દુ મુસલમીન માનતા માને પાંચમે ભાગે રાજ
પાંચ લેતાં તું પાંચસે લેજે, સારું જમાડું શે’ર
ફટ ભૂંડી તું વીજળી મારાં, તેરસો માણસ જાય
વીજળી કે મારો વાંક નૈ, વીરા,લખિયલ છઠ્ઠીના લેખ
તેરસો માણસ સામટાં બૂડ્યાં, ને બૂડ્યા કેસરિયા વર
ચૂડી એ કોઠે દીવા જલે ને, જુએ જાનું કેરી વાટ
મુંબઇ શે’રમાં માંડવા નાખેલ, ખોબલે વેં’ચાય ખાંડ
ઢોલ ત્રંબાળુ ધ્રુસકે વાગે, જુએ જાનુંની વાટ
સોળસેં કન્યા ડુંગરે ચડી, જુએ જાનુંની વાટ
દેશ,દેશથી કંઈ તાર વછૂટ્યા, વીજળી બૂડી જાય
વાણિયો વાંચે ને ભાટિયા વાંચે, ઘર ઘર રોણાં થાય
પીઠી ભરી તો લાડડી રુએ, માંડવે ઊઠી આગ
સગું રુએ એનું સાગવી રુએ, બેની રુએ બાર માસ
મોટાસાહેબે આગબોટું હાંકી, પાણીનો ના’વે પાર
મોટા સાહેબે તાગ જ લીધા, પાણીનો ના’વે પાર
સાબ, મઢ્યમ બે દરિયો ડોળે,પાણીનો ના’વે તાગ
હાજી કાસમ, તારી વીજળી રે મધદરિયે વેરણ થઇ
[09/10 1:45 am] KALPESH CHAUHAN:
હું તો કાગળિયાં લખી લખી
હું તો કાગળિયાં લખી લખી થાકી,
કાનુડા તારા મનમાં નથી.
આવા શિયાળાના ચાર ચાર મહિના આવ્યા,
મારા કાળજડાં ઠરી ઠરી જાય રે,
પાતળીયા તારા મનમાં નથી….. હું તો…..
આવા ઉનાળાના ચાર ચાર મહિના આવ્યા,
મારા પાવનિયાં બળી બળી જાય રે,
છોગાળા તારા મનમાં નથી….. હું તો…..
આવા ચોમાસાનાં ચાર ચાર મહિના આવ્યા,
મારી ચૂંદલડી ભીંજાઇ ભીંજાઇ જાય રે,
કાનુડા તારા મનમાં નથી.
હું તો કાગળિયાં લખી લખી થાકી,
કાનુડા તારા મનમાં નથી.
[09/10 1:01 am] KALPESH CHAUHAN:
કસુંબીનો રંગ
લાગ્યો કસુંબીનો રંગ -
રાજ, મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ !
જનનીના હૈયામાં પોઢંતા પોઢંતા પીધો કસુંબીનો રંગ;
ધોળાં ધાવણ કેરી ધારાએ ધારાએ પામ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..
બહેનીને કંઠે નીતરતાં હાલરડાંમાં ઘોળ્યો કસુંબીનો રંગ;
ભીષણ રાત્રિ કેરા પહાડોની ત્રાડોએ ચોળ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..
દુનિયાના વીરોનાં લીલાં બલિદાનોમાં ભભક્યો કસુંબીનો રંગ;
સાગરને પાળે સ્વાધીનતાની કબરોમાં મહેક્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ..
ભક્તોના તંબૂરથી ટપકેલો મસ્તીભર ચાખ્યો કસુંબીનો રંગ;
વહાલી દિલદારાના પગની મેંદી પરથી ચૂમ્યો કસુંબીનો રંગ – રાજ..
નવલી દુનિયા કેરાં સ્વપ્નોમાં કવિઓએ ગાયો કસુંબીનો રંગ;
મુક્તિને ક્યારે નિજ રક્તો રેડણહારે પાયો કસુંબીનો રંગ. – રાજ…
પિડિતની આંસુડાધારે – હાહાકારે રેલ્યો કસુંબીનો રંગ;
શહીદોના ધગધગતા નિઃશ્વાસે નિઃશ્વાસે સળગ્યો કસુંબીનો રંગ. – રાજ
ધરતીનાં ભૂખ્યાં કંગાલોને ગાલે છલકાયો કસુંબીનો રંગ;
બિસ્મિલ બેટાઓની માતાને ભાલે મલકાયો કસુંબીનો રંગ. – રાજ…
ઘોળી ઘોળી પ્યાલા ભરિયા : રંગીલા હો ! પીજો કસુંબીનો રંગ;
દોરંગાં દેખીને ડરિયાં : ટેકીલા તમે! હોંશિલા તમે ! રંગીલા તમે લેજો કસુંબીનો રંગ!
રાજ, મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ -
લાગ્યો કસુંબીનો રંગ !
[09/10 1:01 am] KALPESH CHAUHAN:
સવા બશેરનું મારું દાતરડું
સવા બશેરનું મારું દાતરડું લોલ
ઘડ્યું ઓલા લાલિયા લુહારે
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
સાવ રે સોનાનું મારું દાતરડું લોલ
હીરનો બંધિયો છે એનો હાથ
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
પરણ્યે વાઢ્યા છે પાંચ પૂળિયા રે લોલ
મેં રે વાઢ્યા છે દશ-વીશ
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
પરણ્યાનો ભારો મેં ચડાવિયો રે લોલ
હું રે ઊભી’તી વનવાટ
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
વાટે નીકળ્યો વટેમારગુ રે લોલ
વીરા મુને ભારો ચડાવ્ય રે
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
પરણ્યાને આવી પાલી જારડી રે લોલ
મારે આવેલ માણું ઘઉં
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
પરણ્યે ભર્યું છે એનું પેટડું રે લોલ
મેં રે જમાડ્યો મારો વીરો
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લોલ
સાવ રે સોનાનું મારું દાતરડું લોલ
હીરનો બંધિયો છે એનો હાથ
મુંજા વાલમજી લોલ
હવે નહિ જાઉ વીડી વાઢવા રે લો
[09/10 1:02 am] KALPESH CHAUHAN:
પૂનમની પ્યારી પ્યારી રાત…
હો.. પૂનમની પ્યારી પ્યારી રાત
મારી પ્રિતમ સાથે છે મુલાકાત, આજ તું ના જાતી…
ના જાતી… ના જાતી…
હો.. પૂનમની પ્યારી પ્યારી રાત ના જાતી…
ચમકે છે નભમાં જેટલાં તારા, સપનાં તે એટલાં મનમાં
આજની આ પૂનમ છે જેવી રૂપાળી, એવું જ રૂપ મારા તનમાં
જોજે થાયે ન આજે પ્રભાત, મારી પ્રિતમ સાથે છે મુલાકાત
આજ તું ના જાતી…
ના જાતી… ના જાતી…
હો.. પૂનમની પ્યારી પ્યારી રાત ના જાતી…
જાગી છે પ્રિત્ત મારી જન્મો જનમની, રમશું રે રાતભર રંગમાં
જાવ જાવ સખીઓ થાશે રે મોડું, સાજન છે કોઇનાં સંગમાં
મને કરવા દોને થોડી વાર, મારી પ્રિતમ સાથે છે મુલાકાત
આજ તું ના જાતી…
ના જાતી… ના જાતી…
હો.. પૂનમની પ્યારી પ્યારી રાત ના જાતી…
[09/10 1:03 am] KALPESH CHAUHAN:
ગોરમાનો વર કેસરિયો
ગોરમાનો વર કેસરિયો, ગોરમાનો વર કેસરિયો,
ગોરમા બારી ઉઘાડો રે, ગોરમાનો વર કેસરિયો.
આવી પેલી પંથ પૂજારણ, ગોરમાનો વર કેસરિયો,
કંઈ બેન ભોળા ને વાંકા અંબોડા,ગોરમાનો વર કેસરિયો.
વાંકા અંબોડા ને ઘૂઘરિયા ચૂડા, ગોરમાનો વર કેસરિયો,
ઘૂઘરિયા ચૂડ સિંદૂરના સેંથા, ગોરમાનો વર કેસરિયો.
ગોરમાનો વર કેસરિયો તે નદીએ નાહવા જાય રે ગોરમા,
પગમાં પહેરી પાવડી ને પટપટ કરતો જાય રે ગોરમા.
માથે તો મુગટ મોડિયું ને છમછમ ફરતો જાય રે ગોરમા,
હાથે પટોળી લાકડી રે તે, ઠમઠમ કરતો જાય રે ગોરમા.
હાથે બાજુબંધ બેરખાં રે, ગોરમાનો વર કેસરિયો,
ગોરમાનો વર કેસરિયો, ગોરમાનો વર કેસરિયો.
[09/10 1:04 am] KALPESH CHAUHAN:
મોળાવ્રત ( મોરાકત ) રે ’તી
ગોરમાનો વર કેસરિયો રે રંગે રમવા જાય …
આગળપાછળ પુતળિયું રે હાલકડોલક થાય …
માંડ જવેરા વાવ્યા એના વાંભ – વાંભના કોંટા …
પછી સરોવરના કાંઠા પર વરસ્યા ગુલાબગોટા …
ગોરમાનો વર વાંકડિયો રે ઝોલાં એવાં ખાય …
આગળપાછળ પુતળિયું રે હાલક ડોલક થાય …..
પહેરેલા ઘરચોળે સૈયર ચાંદલિયાની ભાત !
હું ખેડૂની છોરી રે ના સમજી એક્કે વાત !
ગોરમાનો વર નાવલિયો રે ચણોઠડીની ઝાંય …
આગળપાછળ પુતળિયું રે હાલકડોલક થાય …..
[09/10 1:04 am] KALPESH CHAUHAN:
મારે ટોડલે બેઠો રે, મોર
મારે ટોડલે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે,
મારાં હૈડાં હારોહાર, મારાં દલડે લેરાલેર જાય,
જનાવર જીવતાં ઝાલ્યાં રે,
મોર ક્યાં બોલે…..મારે ટોડલે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે.
મારે કમખે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે
મારી ચુંદડી લેરાલેર, જનાવર જીવતાં ઝાલ્યાં રે,
મોર ક્યાં બોલે...મારે ટોડલે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે.
મારા કડલે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે
મારી કાંબીયું લેરાલેર, જનાવર જીવતાં ઝાલ્યાં રે,
મોર ક્યાં બોલે...મારે ટોડલે બેઠો રે, મોર ક્યાં બોલે
[09/10 1:05 am] KALPESH CHAUHAN:
વાવડીનાં પાણી
હો રાજ રે !
વાવડીનાં પાણી ભરવા ગ્યાં’તા મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
વડોદરાના વૈદડા તેડાવો, મારાં કાંટડિયા કઢાવો,
મને પાટડિયા બંધાવો; મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
ધોરાજીના ઢોલિયા મંગાવો, માંહી પાથરણાં પથરાવો,
આડા પડદલા બંધાવો; મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
ઓશરિયેથી ખાંડણિયા રે કાઢો, મારા ધબકે ખંભા દુખે;
મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
સસરાજીને ચોવટ કરવા મેલો, મને ઘૂંઘટડા કઢાવો;
મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
નણંદડીને સાસરિયે વળાવો, એનાં છોરુડાંને સોતી,
મને કેર કાંટો વાગ્યો.
હો રાજ રે !
ફળિયામાંથી પાડોસણને કાઢો, એના રેંટિયાને સોતી,
મને કેર કાંટો વાગ્યો.
[09/10 1:06 am] KALPESH CHAUHAN:
વાદલડી વરસી રે
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
સાસરિયામાં મ્હાલવું રે
પિયરીયામાં છૂટથી રહ્યા
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
મારા પગ કેરાં કડલાં રે
વીરો મારો લેવા હાલ્યો
વીરા લઈને વેલો આવજે રે
હાહરિયા મારે ઘિરે બેઠા
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
મારા હાથ કેરી બંગડી રે
વીરો મારો લેવા હાલ્યો
વીરા લઈને વેલો આવજે રે
હાહરિયા મારે ઘિરે બેઠા
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
મારા નાક કેરી નથણી રે
વીરો મારો લેવા હાલ્યો
વીરા લઈને વેલો આવજે રે
માંડવિયા મારે ઘિરે બેઠા
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
મારી ડોક કેરો હારલો રે
વીરો મારો લેવા હાલ્યો
વીરા લઈને વેલો આવજે રે
માંડવિયા મારે ઘિરે બેઠા
હે વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
વાદલડી વરસે રે સરોવર છલી વળ્યાં
[09/10 1:07 am] KALPESH CHAUHAN:
મારો સોનાનો, ઘડુલો રે
મારો સોનાનો, ઘડુલો રે
હા, પાણીડાં છલકે છે હા,પાણીડાં છલકે છે
હે ઘૂંઘટની ઓરકોર હે પાલવની ઓરકોર
ગોરું મુખલડું મલકે છે હા, પાણીડાં છલકે છે
હે પચરંગી પાઘડી વા'લાને બહુ શોભે રાજ
હે નવરંગી ચૂંદડી ચટકે ને મન મોહે રાજ
હે ઘૂંઘટની ઓરકોર હે પાલવની ઓરકોર
ગોરું મુખલડું મલકે છે હા, પાણીડાં છલકે છે
મારો સોનાનો, ઘડુલો રે
હા, પાણીડાં છલકે છે હા,પાણીડાં છલકે છે
હે અંગે અંગરખું વા'લાને બહુ શોભે રાજ
હે રેશમનો ચણિયો ચટકે ને મન મોહે રાજ
હે ઘૂંઘટની ઓરકોર હે પાલવની ઓરકોર
ગોરું મુખલડું મલકે છે હા, પાણીડાં છલકે છે
મારો સોનાનો, ઘડુલો રે
હા, પાણીડાં છલકે છે હા,પાણીડાં છલકે છે
હે માથડિયે ઝૂલફાં વા'લાને બહુ શોભે રાજ
હે અંબોડે ફૂલડાં ચટકે ને મન મોહે રાજ
હે ઘૂંઘટની ઓરકોર હે પાલવની ઓરકોર
ગોરું મુખલડું મલકે છે હા, પાણીડાં છલકે છે
મારો સોનાનો, ઘડુલો રે
હા, પાણીડાં છલકે છે હા,પાણીડાં છલકે છે
[09/10 1:08 am] KALPESH CHAUHAN:
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ના ના રે કહેવાય ના ના રે સહેવાય
ના ના રે કહેવાય ના ના રે સહેવાય
મારા હૈયાંમાં કંઈ કંઈ થાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊડી જાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊઢી જાય
ઓ ઓ રે ઓ ઓ રે મેઘ વરસે ને ભીંજે ચીર
હાય હાય હાય હાય નીતરે ચીર ને નીતરે નીર
ઓ ઓ રે ઓ ઓ રે તારું ચંદન સરીખું શરીર
હાય હાય હાય હાય વાગે તીર વાગે તીર
તારું મુખડું મલકાય તારું જોબન છલકાય
તારું મુખડું મલકાય તારું જોબન છલકાય
મારા હૈયામાં કંઈ કંઈ થાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊડી જાય
રૂપ દૂરથી જોવાય ના ના રે અડકાય
વેલ લજામણી અડતાંની સાથ કરમાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ના ના રે કહેવાય ના ના રે સહેવાય
ના ના રે કહેવાય ના ના રે સહેવાય
મારા હૈયાંમાં કંઈ કંઈ થાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊડી જાય
ઓ ઓ રે ઓ ઓ રે મારે નેણ લજ્જા લહેરે છે
ઓ ઓ રે ઓ ઓ રે તારા રૂપની ભીનાશ તને ઘેરે છે
હું તો સંકોરુ કાય લાગે શરમની લાય
અંગ અંગથી ભીંસાય
[09/10 1:23 am] KALPESH CHAUHAN:
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર !
હાલો ને જોવા જાયેં રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર.
ચડવા તે ઘોડો હંસલો રે, રાજાના કુંવર,
પીતળિયા પલાણ રે. – મોરલી…..
બાંયે બાજુબંધ બેરખા રે, રાજાના કુંવર,
દસેય આંગળીએ વેઢ રે. – મોરલી…..
માથે મેવાડાં મોળિયાં રે, રાજાના કુંવર,
કિનખાબી સુરવાળ રે. – મોરલી…..
પગે રાઠોડી મોજડી રે, રાજાના કુંવર,
ચાલે ચટકતી ચાલ્ય રે. – મોરલી….
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર !
હાલો ને જોવા જાયેં રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર.
[09/10 1:24 am] KALPESH CHAUHAN:
એ કે લાલ દરવાજે તંબુ…
એ કે લાલ દરવાજે તંબુ તોણિયા રે લોલ ,
એક અમદાવાદી નગરી, એને ફરતી કોટે કાંગરી,
માણેકચોકના માંહી, ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો જોવાને, ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
ત્રણ દરવાજા માંહી બિરાજે ભદ્રકાલી,
માતાના મંદરિયે ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો ત્યાં જોવાને, ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
સીદી સૈયદની જાળી ગુર્જરી જોવા હાલી,
કાંકરીયાનું પાણી ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો જોવાને ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
હાય હાય હાય હાય ઓલી વીજળી કરે ચમકાર
હાય હાય હાય હાય કરે વારંવાર વારંવાર
ઓ ઓ રે ઓ ઓ રે ઈ તો હૈયાનાં સાંધે છે તાર
હોયે હોયે હોયે હોયે નમણી નાર નમણી નાર
મારું મનડું મુંઝાય હૈયે લાગી રે લ્હાય
ના ના રે બુઝાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊડી જાય
ઓઢણી ઓઢું ઓઢું ને ઊડી જાય
ઓઢણી ઊડે તો ભલે ઊડી
[09/10 1:23 am] KALPESH CHAUHAN:
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર !
હાલો ને જોવા જાયેં રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર.
ચડવા તે ઘોડો હંસલો રે, રાજાના કુંવર,
પીતળિયા પલાણ રે. – મોરલી…..
બાંયે બાજુબંધ બેરખા રે, રાજાના કુંવર,
દસેય આંગળીએ વેઢ રે. – મોરલી…..
માથે મેવાડાં મોળિયાં રે, રાજાના કુંવર,
કિનખાબી સુરવાળ રે. – મોરલી…..
પગે રાઠોડી મોજડી રે, રાજાના કુંવર,
ચાલે ચટકતી ચાલ્ય રે. – મોરલી….
ઝૂલણ મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર !
હાલો ને જોવા જાયેં રે
મોરલી વાગી રે, રાજાના કુંવર.
[09/10 1:24 am] KALPESH CHAUHAN:
એ કે લાલ દરવાજે તંબુ…
એ કે લાલ દરવાજે તંબુ તોણિયા રે લોલ ,
એક અમદાવાદી નગરી, એને ફરતી કોટે કાંગરી,
માણેકચોકના માંહી, ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો જોવાને, ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
ત્રણ દરવાજા માંહી બિરાજે ભદ્રકાલી,
માતાના મંદરિયે ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો ત્યાં જોવાને, ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
સીદી સૈયદની જાળી ગુર્જરી જોવા હાલી,
કાંકરીયાનું પાણી ગુર્જરી જોવા હાલી,
હે વહુ તમે ના જશો જોવાને ત્યાં બાદશો બડો મિજાજી.
એ કે લાલ દરવાજે…. (2)
[09/10 1:25 am] KALPESH CHAUHAN:
સાથીયા પુરાવો દ્વારે
સાથીયા પુરાવો દ્વારે, દિવાડા પ્રગટાવો રાજ…
આજ મારે આંગણે પધારશે માં પાવાવાળી..
વાંઝિયાનો મેણો ટાળી રમવા રાજકુમાર દે માં, ખોળાનો ખુંદનાર દે
કુંવારી કન્યાને માડી મનગમતો ભરથાર દે માં, પ્રિતમજીનો પ્યાર દે
નિર્ધનને ધનધાન આપે, રાખે માડી સૌની લાજ
આજ મારે આંગણે પધારશે માં પાવાવાળી..
કુમકુમ પગલા ભરશે માડી સાતે પેઢી તરશે
આદ્યશક્તિ માં પાવાવાળી પીડા જનમ જનમની હરશે
દૈ દૈ તાળી ગાઓ આજ વાજિંત્રો વગડાવો રાજ
આજ મારે આંગણે પધારશે માં પાવાવાળી
[09/10 1:25 am] KALPESH CHAUHAN: નાગર નંદજીના લાલ
• નાગર નંદજીના લાલ !
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી.
• કાના ! જડી હોય તો આલ
રાસ રમંતાં મારી નથડી ખોવાણી... નાગર નંદજીના લાલ !
• નાની નાની નથણી ને માંહી જડેલા હીરા,
નથણી આપો ને મારા સુભદ્રાના વીરા... નાગર નંદજીના લાલ !
• નાનેરી પહેરું તો મારે નાકે ના સોહાય,
મોટેરી પહેરું તો મારા મુખપર ઝોલાં ખાય... નાગર નંદજીના લાલ !
• વૃંદાવનની કુંજગલીમાં બોલે ઝીણા મોર
રાધાજીની નથડીનો શામળિયો છે ચોર... નાગર નંદજીના લાલ !
• નથણી આપોને પ્રભુ નંદના કુમાર,
નરસૈંયાના સ્વામી ઉપર જાઉં બલિહાર... નાગર નંદજીના લાલ !
[09/10 1:26 am] KALPESH CHAUHAN:
પાંદડું લીલું ને રંગ રાતો
પાંદડું લીલું ને રંગ રાતો [2]
હે જી મારી મેંદીનો રંગ મદમાતો [2]
ભૂલી રે પડી હું તો રંગના બજારમાં [2]
લાગ્યો મને રંગ કેરો કાંટો
પાંદડું લીલું ને રંગ રાતો
રેશમની કાયા તારી જાણે લજામણી
લટકંતી લટો ભૂલ રે ભૂલામણી
રૂપને ઘેરીને બેઠો ઘુંઘટનો છેડલો
વાયરાની લ્હેરમાં લહેરાતો
પાંદડુ લીલું ને રંગ રાતો
રંગ રસિયા જરા આટલેથી અટકો
દિલને લોભાવે તારા લોચનનો લટકો
વારી વારી થાકું તોયે છેલ રે છબીલો તું તો
અણજાણી આંખમાં છુપાતો
પાંદડું લીલું ને રંગ રાતો
[09/10 1:27 am] KALPESH CHAUHAN:
છાનું રે છપનું કંઈ થાય નહિ
છાનું રે છપનું કંઈ થાય નહિ, થાય નહિ
ઝમકે ના ઝાંઝર તો ઝાંઝર કહેવાય નહિ
છાનું રે છપનું કંઈ થાય નહિ
એક ઘાયલ ને પાયલ બે છૂપ્યા છૂપાય નહિ
ઝાંઝરને સંતાડી રાખ્યું રખાય નહિ
આંખ્યોમાં બચાવી આંખના રતનને
પરદામાં રાખી ને સાસુ નણંદને
ચંપાતા ચરણોએ...
ચંપાતા ચરણોએ મળ્યું મળાય નહિ
ઝમકે ના ઝાંઝર તો ઝાંઝર કહેવાય નહિ
છાનું રે છપનું કંઈ થાય નહિ, થાય નહિ
ઝમકે ના ઝાંઝર તો ઝાંઝર કહેવાય નહિ
નણદી ને નેપૂર બે એવા અનાડી
વ્હાલા પણ વેરી થઈ ખાય મારી ચાડી
આવેલા સપનાનો લ્હાવો લેવાય નહિ
ઝમકે ના ઝાંઝર તો ઝાંઝર કહેવાય નહિ
છાનું રે છપનું કંઈ થાય નહિ, થાય નહિ
ઝમકે ના ઝાંઝર તો ઝાંઝર કહેવાય નહિ
[09/10 1:28 am] KALPESH CHAUHAN:
મોરલી તો ચાલી રંગ રૂસણે
હં ! હં અં ! હોવે!
હું તો મારે મૈયર જઇશ, રંગ મોરલી!
મોરલી તો ચાલી રંગ રૂસણે રે !
કોણ મનાવવા જાય, રંગ મોરલી?
જાશે સસરો એકલા રે!
"તમારી વારી હું નહીં રે વળું રે!
હં ! હં અં ! હોવે!
હું તો મારે મૈયર જઇશ, રંગ મોરલી!
મોરલી તો ચાલી રંગ રૂસણે રે !
કોણ મનાવવા જાય, રંગ મોરલી?
જાશે જેઠજી એકલા રે!
"તમારી વારી હું નહીં રે વળું રે!
હં ! હં અં ! હોવે!
હું તો મારે મૈયર જઇશ, રંગ મોરલી!
મોરલી તો ચાલી રંગ રૂસણે રે !
કોણ મનાવવા જાય, રંગ મોરલી?
જાશે દે'ર જી લાડકા રે!
"તમારી વારી હું તો નહીં રે વળું રે!
હં ! હં અં ! હોવે!
હું તો મારે મૈયર જઇશ, રંગ મોરલી!
મોરલી તો ચાલી રંગ રૂસણે રે !
કોણ મનાવવા જાય, રંગ મોરલી?
જાશે પરણ્યો પાતળા રે !
"તમારી વાળી હું તો ઝટ રે વળું રે
હં ! હં અં ! હોવે!
હું તો મારે મૈયર નહીં જાઉં, રંગ મોરલી ?
[09/10 1:29 am] KALPESH CHAUHAN:
રૂડીને રંગીલી રે...
રૂડીને રંગીલી, વ્હાલા, તારી વાંસળી રે લોલ
વાંસલડી મારે મંદિરિયે સંભળાય જો,
આ પાણીડાની મધ્યે રે, જીવણ જોવાની ચર્ચા રે લોલ
આ બેડાં મેલ્યાં માનસરોવર પાળ્ય જો
આ ઇંઢોણી વળગાડી રે આંબલીયાની ડાળ્યમાં રે લોલ
આ ગોપી હાલ્યાં, વનરાવનને મોધાર જો
આ કાનવર કોડીલા કે કેડો મારો રોકી ઉભા રે લોલ
કેડો મારો મેલો, પાતળિયા ભગવાન જો
આ બાપુની હઠીળી નણંદ બેડાં તોલ કરે રે લોલ
આ વાગે તારા ઝાંઝરનો ઝંકાર જો
આ હળવા હળવા હલ્લો કરે રાણી રાધીકા રે લોલ
જીવલડો મારો આકુળવ્યાકુળ થાય જો
આ કંઇ આંખોએ દીંઠા કામણગારા કાન ને રે લોલ
આ નીરખી નીરખી થઇ છું હું તો ન્યાલ જો
આ નરસૈંયાના સ્વામી અમને ભલે મળ્યા રે લોલ
[09/10 1:30 am] KALPESH CHAUHAN:
તમે કિયા તે ગામનાં ગોરી
તમે કિયા તે ગામના ગોરી રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી…..
અમે ગોંડલ ગામના ગોરી રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી…..
તમે દલડાં લીધાં ચોરી રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી…..
આ તો ચોરી પર શિરજોરી રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી…..
હે…. જો ને પાંચ વેંતની પૂતળી અને મુખ લોઢાના જો ને દાંત
હે…. નારી સંગે નટ રમે તમે ચતુર કરો વિચાર
ધીન-ધાક ધીન-ધાક રંગ-રંગીલું સાંબેલું
ધીન-ધાક ધીન-ધાક છેલ-છબીલું સાંબેલું
તમે કેટલા ભાઈ કુંવારા રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી…….
અમે સાતે ભાઈ કુંવારા રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી……
તમને કિયા તે ગોરી ગમશે રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી……
જે રંગે અમારી રમશે રાજ
અચકો મચકો કાં રે લી……
[09/10 1:31 am] KALPESH CHAUHAN:
હાલાજી તારા હાથ વખાણું
હે... અબજડીયો જડીયો જંગલમાં વસે ને ઘોડાનો ઈ દાતાર
પણ ત્રુઠ્યો રાવળ જામને જ રે એ... એણે હાંકી દીધો હાલાર
હાલાજી તારા હાથ વખાણું કે પટ્ટી તારા પગલાં વખાણું.
રાવણ સરીખો રાજિયો હો પરગટ મેરુ પ્રમાણ
હાલાજી તારા હાથ વખાણું કે પટ્ટી તારા પગલાં વખાણું.
સવ ઢળે ભોમ હર ઢોળ પ્રાણ મુદત અતિ પાયો
દેશું રાવણ જામ અંગ આપે પછડાયો
હુઈ કટંકા હાથ તૂટી સિંધણ સંચાણા
મરતા જોર મરદ અતિ રે અણભંગ અટાળા
હાલાજી તારા હાથ વખાણું કે પટ્ટી તારા પગલાં વખાણું.
એ... ખ્યાસો ખૂની જાણ અંગ મહેરાણ અજાણી
પટ્ટી ઘોડી પૂંઠ તત્ ખણ મેલે તાણી
આગે ભાગ્યો જાય, ભોમ અંતર નવ ભાંગે
આણે મન ઉચાટ લેખ લખ દા નવ લાગે
હાલાજી તારા હાથ વખાણું કે પટ્ટી તારા પગલાં વખાણું.
અસિ બાજ ઉડાણી પવનવેગે પડકારી
ત્રુટી તારા જેમ ધીર પંખણ ધજધારી
બરછટ જોર બરાડ ભીમ ભારત બછુટ્યો
કરે ક્રોધ કરતાંત શંખ લેવા કર ત્રુટ્યો
હાલાજી તારા હાથ વખાણું કે પટ્ટી તારા પગલાં વખાણું.
એ... તવ હંસ ગેંદ પર ચડ્યો ગેંદ પર સિંહ બિરાજે
સિંહે સાગર શિર ધર્યો તા પર તો ગિરિવર ગાજે
ગિરિવર પર એક કમલ, કમલ બીચ કોયલ બોલે
કોયલ પે એક કીર, કીર પર મૃગ હીંડોલે
મૃગે શશિધર શિર ધર્યો, તા પર તો શેષ બિરાજે
કહે કવિજન, સુણો ગુણીજન, હંસ ભાર કિતનો સહે
રે ભાઈ, હંસ ભાર કિતનો સહે, રે ભાઈ, હંસ ભાર કિતનો સહે
[09/10 1:32 am] KALPESH CHAUHAN:
કસુંબલ ગીતોનો વૈભવ
જનનીના હૈયામાં પોઢંતા પોઢંતા પીધો કસુંબીનો રંગ
ધોળાં ધાવણ કેરી ધારાએ ધારાએ પામ્યો કસુંબીનો રંગ
બહેનીના કંઠે નીતરતાં હાલરડાંમાં ઘોળ્યો કસુંબીનો રંગ
ભીષણ રાત્રિ કેરા પહાડોની ત્રાડોએ ચોળ્યો કસુંબીનો રંગ
દુનિયાના વીરોનાં લીલા બલિદાનોમાં ભભક્યો કસુંબીનો રંગ
સાગરને પારે સ્વાધીનતાની કબરોમાં મહેક્યો કસુંબીનો રંગ
ભક્તોના તંબૂરથી ટપકેલો મસ્તીભર ચાખ્યો કસુંબીનો રંગ
વહાલી દિલદારાના પગની મેંદી પરથી ચૂમ્યો કસુંબીનો રંગ
નવલી દુનિયા કેરાં સ્વપ્નોમાં કવિઓએ ગાયો કસુંબીનો રંગ
મુક્તિને ક્યારે નિજ રક્તો રેડણહારે પાયો કસુંબીનો રંગ
પીડિતની આંસુડા ધારે હાહાકારે રેલ્યો કસુંબીનો રંગ
શહીદોના ધગધગતા નિઃશ્વાસે નિઃશ્વાસે સળગ્યો કસુંબીનો રંગ
ધરતીનાં ભૂખ્યાં કંગાલોને ગાલે છલકાયો કસુંબીનો રંગ
બિસ્મિલ બેટાઓની માતાને ભાલે મલકાયો કસુંબીનો રંગ
ઘોળી ઘોળી પ્યાલા ભરિયા રંગીલાં હો પીજો કસુંબીનો રંગ
દોરંગા દેખીને ડરિયાં ટેકીલાં હો લેજો કસુંબીનો રંગ
રાજ મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ, લાગ્યો કસુંબીનો રંગ
[09/10 1:32 am] KALPESH CHAUHAN:
હે રંગલો જામ્યો
હે રંગલો જામ્યો કાલિંદરીને ઘાટ
છોગાળા તારા, હો રે છબીલા તારા
હો રે રંગીલા તારા રંગભેરુ જુએ તારી વાટ
રંગલો જામ્યો કાલિંદરીને ઘાટ
હે હાલ્ય હાલ્ય હાલ્ય
વહી જાય રાત વાતમાં ને, માથે પડશે પરભાત
છોગાળા તારા, હો રે છબીલા તારા
હો રે રંગીલા તારા રંગભેરુ જુએ તારી વાટ
રંગલો જામ્યો કાલિંદરીને ઘાટ
હે રંગરસીયા
હે રંગરસીયા તારો રાહડો માંડી ને ગામને છેવાડે બેઠાં
કાના તારી ગોપલીએ તારે હાટું તો કામ બધા મેલ્યાં હેઠાં
હે તને બરકે જશોદા તારી માત
છોગાળા તારા, હો રે છબીલા તારા
હો રે રંગીલા તારા રંગભેરુ જુએ તારી વાટ
રંગલો જામ્યો કાલિંદરીને ઘાટ
મારા પાલવનો છેડલો મેલ
છોગાળા ઓ છેલ
કે મન મારું મલકે છે
એ હું મોરલો ને તું તો મારી ઢેલ
હું છોડવો તું વેલ
કે મન મારું ધડકે છે
રંગલો જામ્યો કાલિંદરીને ઘાટ
છોગાળા તારા, હો રે છબીલા તારા
હો રે રંગીલા તારા રંગભેરુ જુએ તારી વાટ!
[09/10 1:33 am] KALPESH CHAUHAN: મણિયારો તે
હાં…મણિયારો તે મણિયારો તે
હલું હલું થઈ રે વિયો રે…
મુઝા દલડાં ઉદાસીમાં હોય રે
છેલ મુઝો, વરગાણી મણિયારો
હે છેલ મુઝો, પરદેશી મણિયારો… મણિયારો
હાં…મણિયારો તે કળાયેલ મોરલો રે
કાંઈ હું રે ઢળકતી ઢેલ રે
છેલ મુઝો, વરગાણી મણિયારો…. મણિયારો
હાં…મણિયારો તે મહેરામણ મીઠડો
કંઈ હું તો સમદરિયાની લહેર રે
હેલ મુઝો, હાલારી મણિયારો… મણિયારો
હાં…મણિયારો જી અષાઢી મેહુલો રે
કાંઈ હું તો વાદળ કેરી વીજ રે
હેલ મુઝો, હાલારી મણિયારો… મણિયારો
હાં…અણિયાળી રે ગોરી તારી આંખડી રે
હાં રે આંજેલ એમાં મેશ રે
હેલ મુઝો, વરણાગી મણિયારો
હેલ મુઝો, હાલારી મણિયારો… મણિયારો
હાં…મણિયારો તે અડાબીડ આંબલો ને
કાંઈ હું રે કોયલડીનો કંઠ રે
છેલ મુઝો, હાલારી મણિયારો
હે છેલ મુઝો, પરદેશી મણિયારો… મણિયારો
હાં…પનિહારીનું ઢળકતું બેડલું રે
કાંઈ હું રે, છલકતું એમાં નીર રે
છેલ મુઝો, વરણાગી મણિયારો
છેલ મુઝો, હાલારી મણિયારો… મણિયારો
[09/10 1:33 am] KALPESH CHAUHAN:
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
ઓ રંગ રસિયા કહે ને હું તારી શું છઉં
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
ઓ રંગ રસિયા કહે ને હું તારી શું છઉં
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
નથી થવું મારે રાજાની રાણી
મારે મન આટલું બહુ કે હું તારી વહુ
નથી થવું મારે રાજાની રાણી
મારે મન આટલું બહુ કે હું તારી વહુ
ઓ રંગ રસિયા કહે ને હું તારી શું છઉં
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
બની તારા ઘરની રાણી ઘૂંઘટડો તાણી
હું પનઘટ પાણી ભરવા જઈશ રે
તુજને ભાળી નૈના ઢાળી
મારા એ આવ્યા, એ આવ્યા એવું કહીશ રે
છાનું રે છપનું સપનું સરજું
તને કહું કહું ને રહી જઉં કે હું તારી વહુ
ઓ રંગ રસિયા કહે ને હું તારી શું છઉં
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
પૂરણપોળી ઘીમાં ઝબોળી તને
જનની જેમ જમાડીશ
પૂરણપોળી ઘીમાં ઝબોળી તને
જનની જેમ જમાડીશ
થઈ નટખટ નારી લ્યો પાનસુપારી
કહી સંગે રંગ રમાડીશ
થઈ નટખટ નારી લ્યો પાનસુપારી
કહી સંગે રંગ રમાડીશ
તારા મન ઉપવનની કોયલ થઈ
તને ટહુકી ટહુકી કહું કે હું તારી વહુ
ઓ રંગ રસિયા કહે ને હું તારી શું છઉં
તું મારો વર ને હું તારી વહુ
[09/10 1:34 am] KALPESH CHAUHAN:
ખમ્મા મારા નંદજીના લાલ!
ખમ્મા મારા નંદજીના લાલ!
ખમ્મા મારા નંદજીના લાલ !
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?
હું તો સુતી’તી મારા શયન ભવનમાં,
સાંભળ્યો મેં મોરલીનો સાદ,
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?—ખમ્મા !
ભર રે નીંદરમાંથી ઝબકીને જાગી,
ભૂલી ગઇ હું તો ભન સાન,
મોરલી ક્યાં રે વજાડી?—ખમ્મા !
પાણીડાંની મશે જીવણ જોવાને હાલી,
દીઠા મેં નન્દજીના લાલ,
મોરલી ક્યાં રે વજાડી !—ખમ્મા !
દોણું લઇને ગૌ દોહવાને બેઠી,
નેતરાં લીધા હાથ, મોરલી ક્યાં રે વજાડી?—ખમ્મા !
વાછરું વરાહે મેં તો છોકરાંને બાંધ્યાં,
નેતરાં લઇને હાથ, મોરલી ક્યાં રે વજાડી?—ખમ્મા !
[09/10 1:34 am] KALPESH CHAUHAN:
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું ફૂમતુ રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
તારા અંગનું રે અંગરખુ તમતમતું રે
તારા પગનું રે પગરખું ચમચમતું રે, મને ગમતું રે
આતો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું ફૂમતુ રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
પારકો જાણીને તને ઝાઝું શું બોલવું
ને અણજાણ્યો જાણી તને મન શું ખોલવું
તને છેટો રે ભાળીને મન ભમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું ફૂમતુ રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
હાથમાં ઝાલી ડાંગ કડિયાળી
હરિયાળો ડુંગરો આવતો રે હાલી
લીંબુની ફાડ જેવી આંખડીયું ભાળી
શરમ મૂકીને તોયે થાઉં શરમાળી
તારા રૂપનું તે ફૂલ મઘમઘતું રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું ફૂમતુ રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
કોણ જાણે કેમ મારા મનની ભીતરમાં
એવું તે ભરાયું શું?
એક મને ગમતો આભનો ચાંદલોને
ને બીજો ગમતો તું!
ઘરમાં, ખેતરમાં કે ધરતીના થરમાં
તારા સપનનમાં મન મારું રમતું રે, મને ગમતું રે,
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથું
તારી બાંકી રે પાઘલડીનું ફૂમતુ રે, મને ગમતું રે
આ તો કહું છું રે પાતળીયા, તને અમથુ
[09/10 1:35 am] KALPESH CHAUHAN:
વા વાયા ને વાદળ
વા વાયાને વાદળ ઉમટયા,ગોકુલમાં ટહુક્યા મોર ,
મળવા આવોને સુંદર શામળિયા ,
હે તમે રમવા ન આવો શા માટે?(૨)
હે.... ન આવો તો નંદજીની આંણ, મળવા આવોને.......
હે તમે વ્રજમાં વાંસળી વગાડંતા,(૨)
તમે ગોપીયોના છો ચિત્તચોર,મળવા આવોને.......
હે તમે યમુનાના તીરે રાસ રમતા (૨)
હા હો અમને તેડી રમાડવા રાસ ,મળવા આવોને.....
વા વાયાને વાદળ......
[09/10 1:35 am] KALPESH CHAUHAN:
મેંદી તે વાવી
તન છે રૂપનું હાલરડું ને આંખે મદનો ભાર
ઘૂંઘટમાં જોબનની જ્વાળા ઝાંઝરનો ઝમકાર
લાંબો છેડો છાયલનો, ને ગજરો ભારોભાર
લટકમટકની ચાલ ચાલતી જુઓ ગુર્જરી નાર
મેંદી તે વાવી માળવે ને
એનો રંગ ગયો ગુજરાત રે
મેંદી રંગ લાગ્યો રે
નાનો દિયરડો લાડકો જે,
કંઇ લાવ્યો મેંદીનો છોડ રે … મેંદી …
વાટી ઘૂંટીને ભર્યો વાટકો ને
ભાભી રંગો તમારા હાથ રે … મેંદી …
હે… લાંબો ડગલો, મૂછો વાંકડી, શિરે પાઘડી રાતી
બોલ બોલતો તોળી તોળી છેલછબીલો ગુજરાતી
હે.. તન છોટુ પણ મન મોટું, છે ખમીરવંતી જાતી
ભલે લાગતો ભોળો, હું છેલછબીલો ગુજરાતી
હાથ રંગીને વીરા શું રે કરું?
એનો જોનારો પરદેશ રે … મેંદી …
મેંદી તે વાવી માળવે ને
એનો રંગ ગયો ગુજરાત રે
મેંદી રંગ લાગ્યો રે.
[09/10 1:36 am] KALPESH CHAUHAN: સંગાળશા શેઠ ને
સંગાળશા શેઠ ને ચંગાવતી રાણી,
ઈ બેઈને રે બાયું એવી એવી ટેકું,
કે
સાધુ સંતોને જમાડીને જમવું
પણ
એક દિને સમે સાધુ નો મળ્યાં રે.
તેથી
નોં મળિયા સાધુને રિયાં અપવાસી
હૈડે હામું રે હરિનાં નામની રે
પછી તો
સાત સાત દિનાં રે અપવાસ બેઈને થિયાં
આઠમે દિએ રે મેઘ મંડાઈ ગિયાં રે.
માથે સૂંડલો ને બેઈ હાલી રે નિસરીયાં
ભારથ ભોમકામાં આંતો મારીયો રે..
એવામાં
જમનાને તીરે તપસી કરે બેઠો તપશા
ઝટ જઈ તપસીને પાયે પડ્યાં રે..
અને હોંશેહોંશે
માગો રે મારાજ ! તમીં માગો રે સાધુડ્યો !
તમુંને જમાડી અમીં જમશું રે..
પણ સાધુ તો :
અમારે જોશે રે સવાશેર પરમાટી
આવડો તખેવાડો તમીં નઈં જાળવો રે..
આવી રે તરખડ્ય તમથી શે થાશે રે ?
તરત જ
સુણતાંકને સગાળશા તો કસાઈવાડે આવ્યાં
સવાશેર પરમાટી તોળાવી લાવીયાં રે
પછી અરજ કરે છે
જમો રે મારાજ ! તમીં આરોગો બ્રહ્મચારી
તમને જમાડ્યાં કેડ્યે જમ..શું રે
ત્યાં તો સાધુ
પર તણી માટી અમીં નંઈ રે જમીઈં
માટી જોઈં મારે ચેલૈયા તણી રે..
તેથી
ભણતલ ચેલૈયાને ભાઈબંધે ચિન્તવ્યો
ભાગ્ય રે ચેલૈયા માવતર મારશે રે.
તો ચેલૈયો
હું રે ભાગું તો લાગે બ્રહ્મહત્યા મુજને
પ્રથ્મિ નઈં ખમે મારાં ભારને રે..
તો અણીકોર્યથી
સીધા રે સગાળશા જઈ નિશાળે રે પૂગ્યા
ચેલૈયો તેડીને પાછાં વળ્યાં રે..
ત્યાં તો સાધું
માથું રે મોળો ને મેલો રે શીંકે
પણ શરત કે
નેણલે નીર ઊભરાવા નોં દેવા રે..
અરરર પછી તો
બેઈએ થઈને ચેલૈયો ખાંડણીએ ખાંડ્યો
ને નેણલિયે નીર વેવા નોં દીધાં રે..
[09/10 1:36 am] KALPESH CHAUHAN:
આવ્યો મેહુલો રે!
ઓતર ગાજ્યા ને દખ્ખણ વરસિયા રે!
મેહુલે માંડ્યા મંડાણ
આવ્યો ધરતીનો ધણી મેહુલો રે!
નદી સરોવર છલી વળ્યાં રે
માછલી કરે હિલોળ, આવ્યો…
ખાડા ખાબોચીયાં છલી વળ્યાં રે
ડેડકડી દિયે આશિષ, આવ્યો…
ધોરીએ લીધાં ધુરી-ધોંસરા રે
ખેડુએ લીધી બેવડી રાશ, આવ્યો…
ગાયે લીધાં ગાનાં વાછરું રે
અસતરીએ લીધાં નાના બાળ, આવ્યો...
[09/10 1:37 am] KALPESH CHAUHAN:
ચાંદો ઊગ્યો ચોકમાં
ચાંદો ઊગ્યો ચોકમાં, ઘાયલ! ચાંદો ઊગ્યો ચોકમાં,
એ લેરીડા! હરણ્યું આથમી રે હાલાર શે’રમાં, અરજણિયા!
ઝાંપે તારી ઝૂંપડી, ઘાયલ! રે ઝાંપે તારી ઝૂંપડી,
એ લેરીડા! આવતાં જાતાનો નેડો લાગ્યો રે, અરજણિયા!
ભેંસુ તારી ભાલમાં, ઘાયલ! રે ભેંસુ તારી ભાલમાં,
એ લેરીડા! પાડરું પાંચાળમાં ઝોલા ખાય રે, અરજણિયા!
ગાયું તારી ગોંદરે, ઘાયલ! ગાયું તારી ગોંદરે,
એ લેરીડા! વાછરું વઢિયારમાં જોલા ખાય રે, અરજણિયા!
પાવો વગાડ્ય મા, ઘાયલ! રે પાવો વગાડ્ય મા,
એ લેરીડા! પાવો રે પરણેતર ઘરમાં સાંભળે રે,અરજણિયા!
ચીતું રે લગાડ્ય મા, ઘાયલ! ચીતું લગાડ્ય મા,
એ લેરીડા! ચીતું સાસુડી ઘરમાં સાંભળે રે, અરજણિયા!
બખિયાળું (તારું) કડીઉં, ઘાયલ! રે બખિયાળું કડીઉં,
એ લેરીડા! તેદુંનો છાંડેલ અમારું ફળિયું રે, અરજણિયા!
ખંભે તારે ખેસડો, ઘાયલ! રે ખંભે તારે ખેસડો,
એ લેરીડા! તેદુંનો છાંડેલ અમારો નેસડો રે, અરજણિયા!
રૂપાળીને મોઇશ મા, ઘાયલ! રે રૂપાળીને મોઇશમા,
એ લેરીડા! રૂપાળી બાવડાં બંઘાવશે રે,અરજણિયા!
કુંવારીને મોઇશ મા ઘાયલ! કુંવારીને મોઇશ મા,
એ લેરીડા! કુંવારી કોરટું દેખાડશે રે, અરજણિયા!
ખોળામાં બાજરી ઘાયલ! રે ખોળામાં બાજરી,
એ લેરીડા! લીલી લીંબડીએ લેવાય હાજરી રે, અરજણિયા!
ખોળામાં ખજૂર છે ઘાયલ! રે ખોળામાં ખજૂર છે,
એ લેરીડા! તારા જેવા મારે મજૂર છે રે, અરજણિયા!
પાવો વગાડ્ય મા, ઘાયલ! પાવો વગાડ્ય મા,
એ સેલુડા! પાવો સાંભળીને પ્રાણ વીંઘાય રે, અરજણિયા!
તારે મારે ઠીક છે, ઘાયલ! તારે મારે ઠીક છે,
એ લેરીડા! ઠીકને ઠેકાણે વે’લો આવજે રે, અરજણિયા!
લીલો સાહટિયો, ઘાયલ! રે લીલો સાહટિયો,
એ લેરીડા! લીલે રે સાહટિયે મોજું માણશું રે, અરજણિયા!
[09/10 1:37 am] KALPESH CHAUHAN:
તમે મારાં દેવનાં દીધેલ
તમે મારાં દેવનાં દીધેલ છો, તમે મારાં માગી લીધેલ છો,
આવ્યાં ત્યારે અમર થઇને રો’ !મા’દેવ જાઉં ઉતાવળી ને જઇ ચડાવું ફૂલ ;
મા’દેવજી પરસન થિયા ત્યારે આવ્યાં તમે અણમૂલ !
તમે મારું નગદ નાણું છો, તમે મારું ફૂલ વસાણું છો,
આવ્યાં ત્યારે અમર થઇને રો’ !
મા’દેવ જાઉં ઉતાવળી ને જઇ ચડાવું ફૂલ,
પારવતી પરસન થિયાં ત્યારે આપ્યો હૈયાનો હાર. – તમે…..
હડમાન જાઉં ઉતાવળી ને જઇ ચડાવું તેલ,
હડમાનજી પરસન થિયા ત્યારે ઘોડિયાં બાંધ્યાં ઘેર. – તમે…..
ચીચણ પાસે પાલડી ને ત્યાં તમારી ફૈ ;
પાનસોપારી ખાઇ ગઇ, કંકોતરીમાંથી રૈ. – તમે…..
ભાવનગર ને વરતેજ વચ્ચે રે’ બાળુડાની ફૈ ;
બાળુડો જ્યારે જલમિયો ત્યારે ઝબલા ટોપીમાંથી ગૈ
બાળુડો જ્યારે પરણશે ત્યારે નોતરામાંથી રૈ. – તમે…..
[09/10 1:39 am] KALPESH CHAUHAN:
બાર બાર વરસે નવાણ
બાર બાર વરસે નવાણ ગળાવ્યાં,
નવાણે નીર નો આવ્યાં જી રે !
તેડાવો જાણતલ તેડાવો જોશી,
જોશીડા જોશ જોવરાવો જી રે !
જાણતલ જોશીડો એમ કરી બોલ્યો,
દીકરો ને વહુ પધરાવો જી રે !
ઘોડા ખેલવતા વીર રે અભેસંગ !
દાદાજી બોલાવે જી રે !
શું રે કો’છો, મારા સમરથ દાદા ?
શા કાજે બોલાવ્યા જી રે !
જાણતલ જોશીડો એમ કરી બોલ્યો,
દીકરો ને વહુ પધરાવો જી રે !
એમાં તે શું, મારા સમરથ દાદા !
પારકી જણીને પૂછી આવો જી રે.
બેટડો ધવરાવતાં વહુ રે વાઘેલી વહુ !
સાસુજી બોલાવે જી રે !
શું કો’છો, મારા સમરથ સાસુ ?
શા કાજે બોલાવ્યાં જી રે !
જાણતલ જોશીડો એમ કરી બોલ્યો,
દીકરો ને વહુ પધરાવો જી રે !
એમાં તે શું, મારાં સમરથ સાસુ !
જે કે’શો તે કરશું જી રે !
ઊઠોને રે, મારા નાના દેરીડા !
મૈયર હું મળી આવું જી રે.
અઘેરાંક જાતાં જોશીડો મળિયો,
ક્યાં વાઘેલી વહુ ચાલ્યાં જી રે !
ખરે બપોરે મરવાનાં કીધાં,
મૈયર હું મળી આવું જી રે !
મરવાનાં હોય તો ભલે રે મરજો,
એનાં વખાણ નો હોયે જી રે !
ભાઇ રે જોશીડા !વીર રે જોશીડા !
સંદેશો લઇ જાજે જી રે !
મારી માતાજીને એટલું કે’જે,
મોડીઓ ને ચૂંદડી લાવે જી રે !
ઊઠોને રે, મારા સમરથ જેઠાણી !
ઊનાં પાણી મેલો જી રે.
ઊઠોને રે, મારાં સમરથ દેરાણી !
માથાં અમારાં ગૂંથો જી રે.
ઊઠોને રે, મારા સમરથ દેરી !
વેલડિયું શણગારો જી રે.
ઊઠોને રે, મારાં સમરથ નણદી !
છેડાછેડી બાંધો જી રે.
ઊઠોને મારા સમરથ સસરા !
જાંગીનાં (ઢોલ) વગડાવો જી રે.
આવો આવો, મારા માનસંગ દીકરા !
છેલ્લાં ધાવણ ધાવો જી રે.
પૂતર જઇને પારણે પોઢાડ્યો,
નેણલે આંસુડાંની ધારું જી રે.
ઝાંઝ પખાજ ને જંતર વાગે,
દીકરો ને વહુ પધરાવે જી રે !
પાછું વળી જોજો, અભેસંગ દીકરા !
ઘોડલા કોણ ખેલવશે જી રે !
ઇ રે શું બોલ્યા, સમરથ બાપુ !
નાનો ભાઇ ખેલવશે જી રે.
પાછું વાળી જોજો, વહુ રે વાઘેલી વહુ !
પૂતર કોને ભળાવ્યા જી રે.
કોણ ધવરાવશે, કોણ રમાડશે,
કેમ કરી મોટા થાશે જી રે !
દેરાણી ધવરાવશે, નણદી રમાડશે,
જેઠાણી ઉઝેરશે જ�
[09/10 1:41 am] KALPESH CHAUHAN:
કાનનો જનમ......
આવી અંધારી શી રાત્ય , આવી અંધારી શી રાત્યથ,
એક અંધારી ઓરડી રે લોલ.
વાસુદેવને, દેવકીજીને, વાસુદેવ ને દેવકીજીને,
બેઈને અંધારીમાં પૂરિયા; રે લોલ.
દીધાં જોડ કમાડ, દીધાં જોડ કમાડ,
ભોગળ ભીડયાં લોઢા તણાં રે લોલ.
બાને માસ છ માસ બાને માસ છ માસ,
બાને માસ પૂરા થયા રે લોલ.
બાને જલમ્યાર કુંવર કા’ન બાને જલમ્ય,ફા કુંવર કા’ન,
આવાં અંજવાળાં કયાં થિયાં રે લોલ.
ઊઘડયાં જોડ કમાડ, ઊઘડયાં જોડ કમાડ,
ભોગળ ભાંગ્યાંા લોઢા તણાં રે લોલ.
બાને જલમ્યાા કુંવર કા’ન, બાને જલમ્યા કુંવર કા’ન,
એના મોહાળિયા આવિયા રે લોલ.
બેની બાળક લાવ્યાય; બાર્ય, કંસને દીધા જમણે હાથ્યફ,
લઈને પાણે પછાડિયા રે લોલ.
મામા, મને શીદને થૈને રઈશ, આકાશ વીજળી થૈને રઈશ.
તારો વેરી ગોકુળ વહે રે લોલ.
આકાશ વીજળી થૈને રઈશ, આકાશ વીજળી થૈને રઈશ.
તારો વેરી તને મારશે રે લોલ.
[09/10 1:41 am] KALPESH CHAUHAN:
આભમાં ઝીણી ઝબૂકે વીજળી
આભમાં ઝીણી ઝબૂકે વીજળી રે
કે ઝીણા ઝરમર વરસે મેઘ
ગુલાબી ! કેમ કરી જાશો ચાકરી રે !
ભીંજાય હાથી ને ભીંજાય ઘોડલાં રે,
કે ભીંજાય હાથીનો બેસતલ સૂબો
ગુલાબી ! કેમ કરી જાશો ચાકરી રે !
આભમાં ઝીણી….
ભીંજાય મેડી ને ભીંજાય માળિયાં રે
કે ભીંજાય મેડીની બેસતલ રાણી
ગુલાબી ! કેમ કરી જાશો ચાકરી રે !
આભમાં ઝીણી….
ભીંજાય બારી ને ભીંજાય બંગલા રે
કે ભીંજાય બારીનો બેસતલ સૂબો
ગુલાબી ! કેમ કરી જાશો ચાકરી રે !
આભમાં ઝીણી….
ભીંજાય લીલી ઘોડી ને પીળો ચાબખો રે
ભીંજાય પાતળિયો અસવાર
ગુલાબી ! કેમ કરી જાશો ચાકરી રે !
આભમાં ઝીણી….
તમને વા’લી દરબારી ચાકરી રે,
કે અમને વા’લો તમારો જીવ
ગુલાબી ! નહીં જાવા દઉં ચાકરી રે !
આભમાં ઝીણી….
[09/10 1:42 am] KALPESH CHAUHAN:
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે રે
એને કોણ મનાવા જાય રે રંગ મોરલી
એને સસરો મનાવવા જાય રે રંગ મોરલી
સસરાની વાળી હું તો નહીં રે વળું રે
હાં, હંઅં, હોવે
હું તો મારે મહિયર જઈશ રંગ મોરલી
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે રે
એને કોણ મનાવા જાય રે રંગ મોરલી
એને જેઠ મનાવવા જાય રે રંગ મોરલી
જેઠની વાળી હું તો નહીં રે વળું રે
હાં, હંઅં, હોવે
હું તો મારે મહિયર જઈશ રંગ મોરલી
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે રે
એને કોણ મનાવા જાય રે રંગ મોરલી
એને પરણ્યો મનાવવા જાય રે રંગ મોરલી
પરણ્યાની વાળી હું તો ઝટ વળું રે
હાં, હંઅં, હોવે
હું તો મારે સાસર જઈશ રંગ મોરલી
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે રે
મોરલી તે ચાલી રંગ રૂસણે રે
[09/10 1:42 am] KALPESH CHAUHAN:
જનનીની જોડ
મીઠા મધુ ને મીઠા મેહુલા રે લોલ,
એથી મીઠી તે મોરી માત રે,
જનનીની જોડ સખી નહિ જડે રે લોલ (2)
પ્રભુના એ પ્રેમ તણી પૂતળી રે લોલ,
જગથી જુદેરી એની જાત રે.
જનનીનીo
અમી ભરેલી એની આંખડી રે લોલ,
વ્હાલના ભરેલ એના વેણ રે.
જનનીનીo
હાથ ગૂંથેલ એના હીરના રે લોલ,
હૈયું હેમ કેરી હેલ રે.
જનનીનીo
દેવોને દુધ એના દોહલા રે લોલ,
શશીએ સીંચેલ એની સોડ રે.
જનનીનીo
જગનો આધાર એની આંગળી રે લોલ,
કાળજામાં કૈક ભર્યા કોડ રે.
જનનીનીo
ચિતડું ચડેલ એનું ચાકડે રે લોલ,
પળના બાંધેલ એના પ્રાણ રે.
જનનીનીo
મૂંગી આશિષ ઉરે મલકતી રે લોલ,
લેતા ખૂટે ન એની લ્હાણ રે.
જનનીનીo
ધરતી માતાએ હશે ધ્રૂજતી રે લોલ,
અચળા અચૂક એક માય રે.
જનનીનીo
ગંગાના નીર તો વધે ઘટે રે લોલ,
સરખો એ પ્રેમનો પ્રવાહ રે.
જનનીનીo
વરસે ઘડીક વ્યોમ વાદળી રે લોલ,
માડીનો મેઘ બારે માસ રે.
જનનીનીo
ચડતી ચંદાની દીસે ચાંદની રે લોલ,
એનો નહિ આથમે ઉજાસ રે.
જનનીનીo
[09/10 1:43 am] KALPESH CHAUHAN: “ધાબેલી”
ધાબેલી ત ખલક્મેં ખેલે,ધાબેલી ત ખલકમેં ખેલે;
ઇ ધાબેલી જી માયા,ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
ભટાસા રૂપારા બાફે,ભટાસા રૂપારા બાફે;
છલ અનજી લાઇયા,ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
ભટાસા સમારે કરે,ભટાસા સમારે કરે;
કણાઇયોં ચડ઼ાઇયા, ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
તેલ મઠેસે વઘારે,તેલ મઠેસે વઘારે;
મસાલો ઠલાઇયા, ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
લસણજી લાલ ચટણી,લસણજી લાલ ચટણી
બઇ મિઠી પણ ભનાઇંયા,ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
પાઉંજા બ ભાગ કરે,પાઉંજા બ ભાગ કરે
તેમેં મસાલો ભરાઇયા,ભેણ ધાબેલી ભનાઇયાં
લાલ મિઠી ચટણી છંઢે,લાલ મિઠી ચટણી છંઢે
ઇત “ધુફારી” ગરાઇયાં,ભેણ ધાબેલી ભનાઇયા
[09/10 1:43 am] KALPESH CHAUHAN:
આજ રે સપનામાં
આજ રે સપનામાં મેં તો ડોલતો ડુંગર દીઠો જો
ખળખળતી નદિયું રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
આજ રે સપનામાં મે તો ઘમ્મર વલોણું દીઠું જો
દહીં - દૂધના વાટકા રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
આજ રે સપનામાં મેં તો લવિંગ લાકડી દીઠી જો
ઢીંગલાં ને પોતિયાં રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
આજ રે સપનામાં મેં તો જટાળો જોગી દીઠો જો
સોનાની થાળી રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
આજ રે સપનામાં મે તો પારસપીપળો દીઠો જો
તુળસીનો ક્યારો રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
આજ રે સપનામાં મે તો ગુલાબી ગોટો દીઠો જો
ફૂલડિયાંની ફોરમ રે, સાહેલી, મારા સપનામાં રે
ડોલતો ડુંગર ઇ તો અમારો સસરો જો
ખળખળતી નદીએ રે સાસુજી મારાં ના’તાં’તાં રે
ઘમ્મર વલોણું ઇ તો અમારો જેઠ જો
દહીં - દૂધના વાટકા રે જેઠાણી મારાં જમતાં’તાં રે
લવિંગ - લાકડી ઇ તો અમારો દેર જો
ઢીંગલે ને પોતિયે રે દેરાણી મારાં રમતાં’તાં રે
જટાળો જોગી ઇ તો અમારો નણદોઇ જો
સોનાની થાળીએ રે નણદી મારાં ખાતાં’તાં રે
પારસ પીપળો ઇ તો અમારો ગોર જો
તુળસીનો ક્યારો રે ગોરાણી મારાં પૂજતાં’તાં રે
ગુલાબી ગોટો ઇ તો અમારો પરણ્યો જો
ફૂલડિયાંની ફોરમ, સાહેલી, મારી ચૂંદડીમાં રે
[09/10 1:44 am] KALPESH CHAUHAN:
વનમાં બોલે ઝીણા મોર
વનમાં બોલે ઝીણા મોર
કોયલરાણી કિલોળ કરે રે લોલ !
ઝીણા ઝરમર વરસે મેહ
વાદલડી વાયે વળે રે લોલ !
બેની મારો ઉતારાનો કરનારો
જાદવરો ક્યારે આવે રે લોલ !
આવશે સાતમ ને સોમવારે
આઠમની મધરાતે રે લોલ !
બેની મારો દાતણનો કરનારો
જાદવરો ક્યારે આવે રે લોલ !
આવશે સાતમ ને સોમવારે
આઠમની મધરાતે રે લોલ !
બેની મારો નાવણનો કરનારો
જાદવરો ક્યારે આવે રે લોલ !
આવશે સાતમ ને સોમવારે
આઠમની મધરાતે રે લોલ !
બેની મારો ભોજનનો કરનારો
જાદવરો ક્યારે આવે રે લોલ !
આવશે સાતમ ને સોમવારે
આઠમની મધરાતે રે લોલ !
બેની મારો પોઢણનો કરનારો
જાદવરો ક્યારે આવે રે લોલ !
આવશે સાતમ ને સોમવારે
આઠમની મધરાતે રે લોલ !
[09/10 1:44 am] KALPESH CHAUHAN:
હાજી કાસમ, તારી વીજળી
હાજી કાસમ, તારી વીજળી રે મધદરિયે વેરણ થઇ
શેઠ કાસમ, તારી વીજળી રે સમદરિયે વેરણ થઇ
ભુજ અંજારની જાનું રે જૂતી, જાય છે મુંબઇ શે’ર
દેશ પરદેશી માનવી આવ્યાં, જાય છે મુંબઇ શે’ર
દશ બજે તો ટિકટું લીધી, જાય છે મુંબઇ શે’ર
તેર તેર જાનું સામટી જૂતી, બેઠા કેસરિયા વર
ચૌદ વીશુંમાંય શેઠિયા બેઠા, છોકરાંઓનો નહીં પાર
અગિયાર બજે આગબોટ હાંકી, જાય છે મુંબઇ શે’ર
બાર બજે તો બરોબર ચડિયાં, જાયછે મુંબઇ શે’ર
ઓતર દખણના વાયરા વાયા, વાયરે ડોલ્યાં વા’ણ
મોટા સાહેબની આગબોટું મળિયું, વીજને પાછી વાળ્ય
જહાજ તું તારું પાછું વાળ્ય રે માલમ આભે ધડાકા થાય
પાછી વાળું, મારી ભોમકા લાજે, અલ્લા માથે એમાન
આગ ઓલાણી ને કોયલા ખૂટ્યા, વીજને પાછી વાળ્ય
મધદરિયામાં મામલા મચે, વીજળી વેરણ થાય
ચહમાં માંડીને માલમી જોવે, પાણીનો ના’વે પાર
કાચને કુંપે કાગદ લખે, મોકલે મુંબઇ શે’ર
હિન્દુ મુસલમીન માનતા માને પાંચમે ભાગે રાજ
પાંચ લેતાં તું પાંચસે લેજે, સારું જમાડું શે’ર
ફટ ભૂંડી તું વીજળી મારાં, તેરસો માણસ જાય
વીજળી કે મારો વાંક નૈ, વીરા,લખિયલ છઠ્ઠીના લેખ
તેરસો માણસ સામટાં બૂડ્યાં, ને બૂડ્યા કેસરિયા વર
ચૂડી એ કોઠે દીવા જલે ને, જુએ જાનું કેરી વાટ
મુંબઇ શે’રમાં માંડવા નાખેલ, ખોબલે વેં’ચાય ખાંડ
ઢોલ ત્રંબાળુ ધ્રુસકે વાગે, જુએ જાનુંની વાટ
સોળસેં કન્યા ડુંગરે ચડી, જુએ જાનુંની વાટ
દેશ,દેશથી કંઈ તાર વછૂટ્યા, વીજળી બૂડી જાય
વાણિયો વાંચે ને ભાટિયા વાંચે, ઘર ઘર રોણાં થાય
પીઠી ભરી તો લાડડી રુએ, માંડવે ઊઠી આગ
સગું રુએ એનું સાગવી રુએ, બેની રુએ બાર માસ
મોટાસાહેબે આગબોટું હાંકી, પાણીનો ના’વે પાર
મોટા સાહેબે તાગ જ લીધા, પાણીનો ના’વે પાર
સાબ, મઢ્યમ બે દરિયો ડોળે,પાણીનો ના’વે તાગ
હાજી કાસમ, તારી વીજળી રે મધદરિયે વેરણ થઇ
[09/10 1:45 am] KALPESH CHAUHAN:
હું તો કાગળિયાં લખી લખી
હું તો કાગળિયાં લખી લખી થાકી,
કાનુડા તારા મનમાં નથી.
આવા શિયાળાના ચાર ચાર મહિના આવ્યા,
મારા કાળજડાં ઠરી ઠરી જાય રે,
પાતળીયા તારા મનમાં નથી….. હું તો…..
આવા ઉનાળાના ચાર ચાર મહિના આવ્યા,
મારા પાવનિયાં બળી બળી જાય રે,
છોગાળા તારા મનમાં નથી….. હું તો…..
આવા ચોમાસાનાં ચાર ચાર મહિના આવ્યા,
મારી ચૂંદલડી ભીંજાઇ ભીંજાઇ જાય રે,
કાનુડા તારા મનમાં નથી.
હું તો કાગળિયાં લખી લખી થાકી,
કાનુડા તારા મનમાં નથી.
Friday, 28 July 2017
કલાપી ના કાવ્યો
’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ – એક ઈચ્છા
Posted in કવિતા (kavita) - July 18, 2013 - 0 Comment

પડ્યા જખમ સૌ સહ્યા, સહીશ હું હજુયે બહુ,
ગણ્યા નવ કદી, ગણું નવ કદી, પડે છો હજુ;
અપાર પડશે અને જિગર હાય ! આળું થયું,
કઠિન ન બનો છતાં હૃદય એ જ ઈચ્છું, પ્રભુ !
પડી વીજળી તે પડી સુખથી છો, બળું છું સુખે,
અનન્ત ભભૂકા દહે, દહો, ગળું છું સુખે !
ન દાહ વસમો કદી, જિગર બૂમ ના પાડતું,
કઠિન બનજો નહીં હૃદય, એ જ ઈચ્છું પ્રભુ !
બહુય રસ છે મને, હૃદય છે હજુ તો, અહો !
અરે ! હૃદય જો ગયું, રસ ગયો પછી તો બધો;
ભલે મૃદુ રહી સહી જખમ છેક ચૂરો થતું,
કઠિન ન બનો કદી હૃદય એ જ ઈચ્છું, પ્રભુ !
– ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ (Kalapi – Ek Iccha. Kavita / Poems, Lok Shaitya in Gujarati. Literature and art site)
Tags : ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ – એક આગિયાને
Posted in કવિતા (kavita) - June 18, 2013 - 0 Comment

(હરિગીત)
તુજ પાંખ ચળકે પર્ણનાં ઝુંડો મહીં ચક્રો રચી
બ્રહ્માંડને પોષી રહી તે દ્રષ્ટિ અહીં એ છે નકી
તુજ ઉદરપોષણમાં તને તુજ રૂપ ઉપયોગી થતું
તુજ નેત્ર આગળ દીવડો કૈં શ્રમ વિના દેખાડતું
વળી કોઈ કન્યા પાતળી તુજ તેજ ઉપર મોહતી
જે ભાલને ચોડી તને ત્યાં હર્ષથી ચળકાવતી
વળી કોઈ વિસ્મય સ્મિતભરી તુજ તેજ માત્ર નિહાળતી
ના સ્પર્શતી એ બીકથી તુજ રજ રખે જાતી ખરી
અદ્રશ્ય ના ઘનથી બને ના ધૂમસે મેલું થતું
તુજ તેજ તે મુજ ઉપવને હું નિત્ય જોવા જાઉં છું
મમ પ્યારીનાં ફૂલડાં અને મુજ વૃક્ષ જ્યારે ઉંઘતાં
તું જાગતો રાત્રિ બધી ત્યારે રમે છે બાગમાં
તું જાગજે તું ખેલજે ને પત્રે પત્રે મ્હાલજે
ચળકાટ તારો એજ પણ તુજ ખૂનની તલવાર છે
તું કેમ એ માની શકે આધાર તારો એજ છે
એ જાળ તું જાણે નહીં હું જાણું ને રોઉં અરે
રે પક્ષી કોની દ્રષ્ટિએ તું એજ ચળકાટે પડે
સંતાઈ જાતાં નાસતાં એ કાર્ય વૈરીનું કરે
દ્યુતિ જે તને જીવાડતી દ્યુતિ તે તને સંહારતી
જે પોષતું તે મારતું એવો દિસે ક્રમ કુદરતી
આ પ્રેમ સંસારી તણો તુજ તેજ જેવો છે નકી
એ અમૃતે શું ઝેરનાં બિન્દુ ભર્યાં વિધિએ નથી
અમ એજ જીવિત એજ મૃત્યુ એજ અશ્રુ ને અમી
જે પોષતું તે મારતું શું એ નથી ક્રમ કુદર
– ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ (Kalapi – Ek Aagiya ne. Kavita / Poems, Lok Shaitya in Gujarati. Literature and art site)
Tags : ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ – ઇશ્કનો બંદો
Posted in કવિતા (kavita) - May 18, 2013 - 0 Comment

જો ઇશ્ક ના શું ખુદા? આલમ કરી તોયે ભલે,
જો ઇશ્ક ના શું જહાં? એને ખુદાયે શું કરે?
આ કારખાનું ઇશ્કનું જોજો તપાસી ખૂબ ખૂબ,
આ ખેલ ને આ ખેલનારો એક નૂરે-ઇશ્ક છે!
એથી ડરું તો ક્યાં ઠરું? કોને ખુદા મારો કરું?
જ્યાં લઐલાજી સર્વની ત્યાં કોણ કોને હાથ દે?
રે! ઇશ્કનું છોડી કદમ માગું ખુદા, માગું સનમ!
શું છે ખુદા? શુ છે સનમ? એને બીમારી એ જ છે!
ક્યાંયે હશે જો કો ખુદા તો ઇશ્કનો બન્દો હશે,
જો ઇશ્કથી જુદો થશે તો ઇશ્કથી હારી જશે!
જો હો ખુદા તો હો ભલે! તેની હમોને શી તમા?
છે ઇશ્કથી તો ના વડો, જે ઇશ્ક મારું તાજ છે!
છે ખાક ચોળી છાપ મારી ઇશ્કની જેને દિલે,
દાખલ થતાં તેને બહિશ્તે રોકનારું કોણ છે?
જો કો હમોને વરશે, કાઈ હમોને પૂછશે,
તો ઇશ્કની ફૂંકે હમારી લાખ કિલ્લા તૂટશે!
ગુલામ થઈ રહેશું કદા પણ બાદશાહી મ્હાલશું,
માલિકના બિલનું કરીને તખ્ત સૂનારા હમે!
હા! લાખરંગી ઇશ્કનું કો એકરંગી જામ છે,
મસ્તાનના મસ્તાન એવું જામ પીનારા હમે!
આવો ભરી પીજો અને એ જીરવી લેજો નશો!
નહિ તો સદા માટે શરાબો સોંપજો પીનારને!
ી તો હમારી માદરે પાયું હમોને જન્મતાં,
ને મોતની મીઠી પથારીમાં ભર્યું એ એ…જ છે!
એ ઇશ્કની લાલી મહીં લાખો ખુદા ઘેલા બન્યા!
એ લાખમાંના એક પણ જુદા જ કૈં ઘેલા હમે!
– ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ (Kalapi – ishak no bando. Kavita / Poems, Lok Shaitya in Gujarati. Literature and art site)
Tags : ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ – અમે જોગી બધા વરવા
Posted in કવિતા (kavita) - April 18, 2013 - 0 Comment

અમે જોગી બધા વરવા સ્મશાનો ઢુંઢનારાઓ
તહીંના ભૂતને ગાઈ જગાવી ખેલનારાઓ
જહાં જેને કરી મુર્દું કબરમાં મોકલી દેતી
અમે એ કાનમાં જાદુ અમારું ફૂંકનારાઓ
જહાંથી જે થયું બાતલ અહીં તે થયું શામિલ
અમે તો ખાકની મૂઠી ભરી રાજી થનારાઓ
જહીં જખ્મો તહીં બોસા તણો મરહમ અમે દેતાં
બધાંનાં ઈશ્કનાં દરદો બધાંએ વહોરનારાઓ
અમે જાહેરખબરો સૌ જિગરની છે લખી નાખી
ન વાંચે કોઈ યા વાંચે ન પરવા રાખનારાઓ
ગરજ જો ઈશ્કબાજીની અમોને પૂછતા આવો
બધાં ખાલી ફિતુરથી તો સદાએ નાસનારાઓ
જહીં સ્પર્ધા તણી જગની દખલ ના પ્હોંચતી ત્યાં ત્યાં
જમીં ને આસમાનોના દડા ઉડાવનારાઓ
ગમે તે બેહયાઈને દઈ માથું ધરી ખોળે
અમે આરામમાં ક્યાંએ સુખેથી ઊંઘનારાઓ
સનમની બેવફાઈથી નથી સુખ કાંઈએ કરતાં
અમે જાણ્યું અમે માણ્યું ફિકરને ફેંકનારાઓ
જખ્મથી જે ડરી રહેતા વગર જખ્મે જખ્મ સહેતા
અમે તો ખાઈને જખ્મો ખૂબી ત્યાં માનનારાઓ
બની ઉસ્તાદ આવો તો થશો આંહી તમે ચેલા
મગર મુરશિદ કરો તો તો અમે ચેલા થનારાઓ
અમારા આંસુથી આંસુ મિલાવો આપશું ચાવી
પછી ખંજર ભલે દેતાં નહિ ગણકારનારાઓ
– ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ (Kalapi – Ame Jogi Badha. Kavita / Poems, Lok Shaitya in Gujarati. Literature and art site)
Tags : ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ – સ્મૃતિ
Posted in કવિતા (kavita), લોક સાહિત્ય (lok sahitya) - April 25, 2009 - 8 Comments

દિન એક ગયો, પછી લાખ ગયા,
શિરમાં પળિયાં પણ આવી ચૂક્યા !
ઉરનું જળવુંય શમી જ જશે,
પણ તે ચટકું ફરી ક્યાં મળશે ? ૧
દિનરાત સદાય જળ્યાં કરવું !
સહતાં સહતાં પણ કેમ સહુ ?
સહશું રડશું, જળશું, મરશું,
સહુ માલિકને રુચતું કરશુ ! ૨
કંઈ બાકી રહ્યું ? હરિ ! યાચી લઉં !
ન સુકાવ ભલે જલ નેત્ર તણું,
પણ તે દિલને વિસરાવીશ ના,
સ્મૃતિ તે રહી તો દુ:ખ લાખ ભલાં ! ૩
– ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ (Kalapi – Shruti. Kavita / Poems, Lok Shaitya in Gujarati. Literature and art site)
Tags : ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ – પશ્ચાતાપ
Posted in કવિતા (kavita), લોક સાહિત્ય (lok sahitya) - April 28, 2007 - 5 Comments
 તે હૈયાની ઉપર નબળા હસ્તથી ઘા કર્યો ‘તો !
તેમાં લોહી નિરખી વહતું ક્રૂર હું તો હસ્યો ‘તો !
એ ના રોયું, તડફડ થયું કાંઇ ના કષ્ટથી એ !
મેં જાણ્યું કે જખમ સહવો સ્હેલ સ્હેનારને છે !
કિન્તુ નિદ્રા મુજ નયનમાં ત્યારથી કાં ન આવી ?
રોતું મ્હારૂં હ્રદય ગિરિ શા ભાર નીચે દબાઇ !
રે રે ! તે ઘા અધિક મુજને મૃત્યુથી કાંઇ લાગ્યો,
એ અંગારો મુજ જિગરના મૂળને ખાઇ જાતો !
કેવો પાટો મલમ લઇને બાંધવા હું ગયો ‘તો!
તે જોઇને જખમી નયને ધોધ કેવો વહ્યો ‘તો !
એ અશ્રુ, એ જખમ, મુખ એ, નેત્ર એ, અંગ એ એ
બોલી ઉઠયાં પરવશ થયાં હોય સૌ જેમ હેતે : –
“વ્હાલા ! વ્હાલા ! નવ કરીશ રે ! કાંઇ મ્હારી દવા તું !
“ઘા સ્હેનારૂં નવ સહી શકે દર્દ ત્હારી દવાનું !
“ઘા દે બીજો ! અગર મરજી હોય તેવું કરી લે !
“ત્હારૂં તેનો જરૂર જ, સખે ! પૂર્ણ માલીક તું છે. ”
ત્યારે કેવાં હ્રદય ધડક્યાં સાથસાથે દબાઇ !
વ્યાધિ તેની, મુજ જિગરની પૂર્ણ કેવી ભૂલાઇ !
ઘા રૂઝાયો, સમય બહુ એ ક્રૂર ઘાને થયો છે,
ત્હોયે તેનું સ્મરણ કરતાં નેત્ર ભીનાં વહે છે !
હા ! પસ્તાવો – વિપુલ ઝરણું સ્વર્ગથી ઉતર્યું છે,
પાપી તેમાં ડુબકી દઇને પુણ્યશાળી બને છે;
ઓહો ! કેવું સ્મરણ મધુરૂં પાપનું એ ધરે છે !
માફી પામ્યું કુદરત કને એમ માની ગળે છે.
રાજ્યોથી કે જુલમ વતી કે દંડથી ના બને જે
તે પસ્તાવો સહજ વહતાં કાર્ય સાધી શકે છે !
હું પસ્તાયો, પ્રભુ ! પ્રણયીએ માફી આપી મને છે,
હું પસ્તાયો, મુજ હ્રદયની પૂર્ણ માફી મળી છે.
– ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ (Kalapi – pashchaataap. Kavita / Poems in Gujarati. Literature and art site)
Tags : ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ – આપની યાદી
Posted in કવિતા (kavita) - April 6, 2005 - 8 Comments
 આપની યાદી
જ્યાં જ્યાં નજર મ્હારી ઠરે યાદી ભરી ત્યાં આપની;
આંસુ મહીં એ આંખથી યાદી ઝરે છે આપની!
માશૂકોના ગાલની લાલી મહીં લાલી, અને
જ્યાં જ્યાં ચમન જ્યાં જ્યાં ગુલો ત્યાં ત્યાં નિશાની આપની!
જોઉં અહીં ત્યાં આવતી દરિયાવની મીઠી લહર,
તેની ઉપર ચાલી રહી નાજુક સવારી આપની!
તારા ઉપર તારા તણાં ઝૂમી રહ્યાં જે ઝૂમખાં,
તે યાદ આપે આંખને ગેબી કચેરી આપની!
આ ખૂનને ચરખે અને રાતે હમારી ગોદમાં,
આ દમબદમ બોલી રહી ઝીણી સિતારી આપની!
આકાશથી વર્ષાવતા છો ખંજરો દુશ્મન બધા;
યાદી બનીને ઢાલ ખેંચાઇ રહી છે આપની!
દેખી બૂરાઇ ના ડરું હું, શી ફિકર છે પાપની?
ધોવા બૂરાઇને બધે ગંગા વહે છે આપની!
થાકું સિતમથી હોય જ્યાં ના કોઇ ક્યાં એ આશના;
તાજી બની ત્યાં ત્યાં ચડે પેલી શરાબી આપની!
જ્યાં જ્યાં મિલાવે હાથ યારો ત્યાં મિલાવી હાથને,
અહેસાનમાં દિલ ઝૂકતું, રહેમત ખડી ત્યાં આપની!
પ્યારું તજીને પ્યાર કોઇ આદરે છેલ્લી સફર;
ધોવાઇ યાદી ત્યાં રડાવે છે જુદાઇ આપની!
રોઉં ન કાં એ રાહમાં બાકી રહીને એકલો?
આશકોના રાહની જે રાહદારી આપની!
જૂનું નવું જાણું અને રોઉં હસું તે તે બધું;
જૂની નવી ના કાંઇ તાજી એક યાદી આપની!
ભૂલી જવાતી છો બધી લાખો કિતાબો સામટી;
જોયું ન જોયું છો બને જો એક યાદી આપની!
કિસ્મત કરાવે ભૂલ તે ભૂલો કરી નાખું બધી;
છે આખરે તો એકલી ને એ જ યાદી આપની!
– ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ (Kalapi – Aapni Yaadi. Poems in Gujarati. Literature and art site)
Tags : ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ – એક યાદી આપની
Posted in કવિતા (kavita) - March 2, 2005 - 1 Comment
ભૂલી જવાતી છો બધી લાખો કિતાબો સામટી :
જોયું ન જોયું છો બને, જો એક યાદી આપની !
– ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ (Kalapi – Aek Yaadi aapni Kalapi no Kekaro. Poems in Gujarati. Literature and art site)
Tags : ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ – એક ઘા
Posted in કવિતા (kavita) - February 28, 2005 - 5 Comments
એક ઘા
તે પંખીની ઉપર પથરો ફેકતાં ફેકી દીધો,
છૂટયો તે ને અરરર! પડી ફાળ હૈયા મહીં તો!
રે રે! લાગ્યો દિલ પર અને શ્વાસ રૂંધાઇ જાતાં
નીચે આવ્યું તરુ ઉપરથી પાંખ ઢીલી થતાંમાં.
મેં પાળ્યું તે તરફડી મરે હસ્ત મ્હારા જ-થી આ,
પાણી છાંટયું દિલ ધડકતે ત્હોય ઊઠી શક્યું ના;
ક્યાંથી ઊઠે? જ્ખમ દિલનો ક્રૂર હસ્તે કરેલો!
ક્યાંથી ઊઠે! હ્રદય કુમળું છેક તેનું અહોહો!
આહા! કિન્તુ કળ ઊતરી ને આંખ તો ઊધડી એ,
મ્રૂત્યુ થાશે? જીવ ઊગરશે? કોણ જાણી શકે એ?
જીવ્યું, આહા! મધુર ગમતાં ગીત ગાવા ફરીને,
આ વાડીનાં મધુર ફલને ચાખવાને ફરીને.
રે રે! કિન્તુ ફરી કદી હવે પાસ મ્હારી ન આવે,
આવે ત્હોયે ડરી ડરી અને ઇચ્છતું ઊડવાને;
રે રે! શ્રદ્ધા ગત થઇ પછી કોઇ કાળે ન આવે,
લાગ્યા ઘાને વીસરી શકવા કાંઇ સામથ્યૅ ના છે.
– ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ (Kalapi – Aek Gha Kalapi no Kekaro. Poems in Gujarati. Literature and art site)
Tags : ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
Posted in કવિતા (kavita) - January 30, 2005 - 5 Comments

જ્યાં જ્યાં નજર મારી ઠરે છે યાદી ભરી ત્યાં આપની
આંસુ મહીયે આંખ થી યાદી ઝરે છે આપની (Kalapi. Poems in Gujarati. Literature and art site)
Tags : ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ
Saturday, 22 July 2017
Subscribe to:
Posts (Atom)
-
’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ ‘કલાપી’ સુરસિંહજી તખ્તસિંહજી ગોહિલ – એક ઈચ્છા Posted in કવિતા (kavita) - July 18, 2013 - 0 Comment  પડ્યા જખમ ...
-
લોકગીતો [09/10 1:01 am] KALPESH CHAUHAN: કસુંબીનો રંગ લાગ્યો કસુંબીનો રંગ - રાજ, મને લાગ્યો કસુંબીનો રંગ ! જનનીના હૈયામાં પોઢંતા પોઢં...
